In het vliegtuig terug typ ik deze laatste bijdragen over onze reis naar Israël. Toen we meer dan een halfjaar geleden met het idee kwamen om met een groep ondernemers naar het Beloofde Land te gaan, vroegen we ons af of dit zou gaan lukken. Nu kunnen we terugkijken op een succesvolle reis.

Het doel is vooralsnog gerealiseerd. De ondernemers zijn enthousiast en ruiken kansen om economische samenwerking op te zetten. De een is van plan goederen te gaan exporteren, een volgende heeft goede kans op een dealerschap voor de machines die hij maakt en een derde denkt erover hier een landbouwbedrijf op te gaan zetten. Om maar wat te noemen.

Israël is een land met een stevige economische groei, veel kennis, een bevolking die graag en hard wil werken en behoefte heeft aan onze kennis en goederen.

Zou het niet makkelijker zijn, zo vragen sommigen zich af, om dichter bij huis handel op te zetten? Ja, op zich is dat zo. Maar de ondernemers die met ons mee reisden, doen het niet alleen om hun zaken uit te breiden of geld te verdienen. Ze doen het vooral ook omdat ze zaken kunnen doen in het land dat God Zelf uitverkoren heeft.

Toen we op woensdag aan het eind van de middag Jeruzalem naderden, stelde een van hen voor Psalm 122 te zingen. Dat gebeurde uit volle borst. En dan krijgen de regels uit het eerste vers („Jeruzalem, dat ik bemin, wij treden uwe poorten in”) toch een bijzondere gevoelswaarde. Hopelijk mag onze reis ertoe bijdragen om ook in economisch opzicht het goede voor Jeruzalem te zoeken (vers 3).

De groep blijft wat langer dan ik zelf. Ze plakken er nog een dag aan vast om de Bijbelse plaatsen in Jeruzalem te verkennen. Mijn taak zit erop en het werk in Nederland wacht weer.

Maar een beetje jammer is het wel. Ik herinner me nog goed de eerste keer dat ik hier in Jeruzalem rond liep. Het was in 1998 tijdens een wetenschappelijk congres. Rationeel als ik was (en ben) dacht ik dat ik er weinig bijzondere gevoelens bij zou hebben.

Wie ooit in Israël geweest is, weet dat dit niet zo is. Het is bijzonder om de plekken te mogen bezoeken waar Gods hand zo duidelijk en essentieel in de geschiedenis heeft geschreven.

In historisch perspectief, maar vooral omdat hier op Golgotha gebeurd is waar satan van gruwde: de overwinning op de dood door de kruisiging en opstanding van onze Heere Jezus Christus.