Tilburgse hangt gratis sjaals aan bomen en palen op
Aan lantaarnpalen, rond een boomstam, onder viaducten en in speeltuintjes – wie in Tilburg op straat loopt, kan zomaar een sjaal tegenkomen. „Ik ben niet kwijtgeraakt. Neem me gerust mee als je het koud hebt, want ik hang hier om je warmte te geven”, meldt een handgeschreven kaartje.
Natasja van Alphen (46) heeft er in een maand tijd al zeker 300 opgehangen. De dassen zijn bedoeld voor minderbedeelden die de winterkou moeten trotseren: daklozen, zwervers en mensen die rond de armoedegrens leven.
Het begint allemaal met een bericht op Facebook over een soortgelijk initiatief in Amerika. „Waarom gebeurt dat hier niet, dacht ik. In Nederland zijn genoeg gezinnen die van een klein budget moeten rondkomen. En denk ook eens aan al die mensen die uit elkaar gaan en hun huis niet verkocht krijgen. Zij zijn net zo goed blij met een gratis sjaal.”
De Tilburgse moeder van twee kinderen laat het er niet bij zitten. Ze hangt een eerste sjaal op in het Wilhelminapark in haar woonplaats, waar veel daklozen rondlopen. „Mijn hart zei dat het goed was. Ik zou wel zien hoe het liep.” Binnen no time zijn er vijf dassen verdwenen. „Toen ik zo’n dakloze met mijn sjaal zag lopen, wist ik dat ze goed terechtkomen.” Ze weet ook wel: er zullen mensen zijn die ervan profiteren terwijl ze prima zelf een sjaal kunnen kopen. „Maar als er van elke tien sjaals zes goed terechtkomen, ben ik al blij.”
Van Alphen probeert het station en het park continu te bevoorraden. „Het gaat daar zo hard.” Bij vochtig weer legt ze de dassen verpakt weg of hangt ze ze op een droge plek. De sjaals zijn ook in trek bij speeltuintjes, waar de Tilburgse pakketjes met kinderhandschoenen, een mutsje en een sjaaltje achterlaat. „Mensen moeten een drempel over om hun gezicht te laten zien bij de voedsel- of kledingbank. Dit kunnen ze zo meenemen”, verklaart ze het succes.
Haar eigen sjaals waren al snel op, dus ruilde ze bij een tweedehands kledingzaak kleding in voor een boodschappentas vol sjaals. De winkel heeft nu een ton neergezet waarin mensen sjaals kunnen doneren. „Als er weer een voorraad is, bellen ze me op.” Van een oudere dame kreeg ze bollen wol. „Zelf kan ik niet breien, maar bewoners van een verzorgingshuis zijn bezig om kindersjaals te maken.”
Om het initiatief meer bekendheid te geven, startte Van Alphen de Facebookpagina ”Help je medemens de kou door”. „Ik hoop dat mensen hun bijdrage hierop delen, zodat het een project wordt van de samenleving.” In Hengelo en Breda is haar actie inmiddels overgenomen. Ook krijgt ze via Facebook sjaals aangeboden. „Het mooiste is toch als mensen ze zelf gaan ophangen, al is het er maar eentje. Daarvoor moet je wel een drempel over. De eerste keer keek ik ook voortdurend om me heen: ziet niemand wat ik aan het doen ben? Nu hang ik ze gewoon op, al is het nog zo druk.” En dat wordt alleen maar gewaardeerd, merkt ze. „Voorbijgangers steken soms hun duim omhoog of draaien het autoraampje open om te zeggen dat ze het een mooi initiatief vinden.”