Dit blijkt uit het advies ”Worden we Bagger de Baas?”, dat woensdag werd uitgereikt aan staatssecretaris De Vries van Verkeer en Waterstaat. Op verzoek van De Vries heeft een commissie onder leiding van gedeputeerde Verheijen (Noord-Brabant) de baggersituatie in Nederland in kaart gebracht.

Volgens Verheijen is het „baggerprobleem minstens zo omvangrijk als het fileprobleem en de bodemsanering, maar veel minder zichtbaar. Nederland is als delta het bezinkputje van Europa en we lopen zo langzamerhand over”, aldus de voorzitter van de commissie.

Toen in de jaren tachtig van de vorige eeuw ontdekt werd dat veel bodemslib vervuild was, en daardoor duur en moeilijk op te slaan, werd baggeren een stuk ingewikkelder. Door uitstel van onderhoudswerk aan sloten, kanalen en rivieren slibben belangrijke waterwegen dicht. Dit heeft niet alleen grote gevolgen voor de scheepvaart, maar ook voor het recreatieve gebruik van water, en voor de natuur.

Gemeenten met grote havens zoals Rotterdam en Amsterdam houden hun havens wel op diepte, kleinere havens zoals die van Delfzijl en Harlingen slibben echter dicht. Door ondiepe rivieren kunnen schepen minder vol geladen worden. Dit kost de commerciële scheepvaart handenvol geld. Verstopping van kleinere sloten en beken veroorzaakt grote schommelingen in het grondwaterpeil en veenweidegebeiden hebben te kampen met bodemdaling.

Om achterstallig onderhoud in te lopen, moeten de begrotingen van waterschappen, provincies en Rijk verdubbelen. Volgens de commissie moet de komende 25 jaar ruim 6 miljard euro worden uitgetrokken.

Staatssectretaris De Vries verwacht binnen twee maanden een standpunt van het kabinet over de hoofdpunten van het rapport te hebben.