Als reden voor haar plotselinge vertrek noemt Simons de reactie van Denk op de bedreigingen aan haar adres. „Sinds mijn aantreden bij Denk heb ik veel warme reacties gekregen, maar ook veel bedreigingen. Juist op zo’n moment is het belangrijk dat je je bij een partij geborgen voelt. Daarin ben ik teleurgesteld”, vertelt Simons aan de NOS.

Denk meldde de bedreigingen aan de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV), die met maatregelen kwam. “Voordat die maatregelen werden toegepast, werd mij al duidelijk dat Denk vooral bezig was met het vieren van de media-aandacht, en niet met mijn welzijn”, aldus Simons in hetzelfde interview. In de Volkskrant zegt ze: „In onze groepsapp reageerden ze ’s avonds jubelend op de media-aandacht die de persconferentie genereerde. Maar Tunahan Kuzu heeft mij tot op de dag van vandaag niet gebeld en gevraagd hoe het met me gaat.”

Ook kon Simons zich niet meer vinden in de stijl van de partij, zegt ze in de Volkskrant „Denk appelleert aan boosheid en gedijt bij polarisatie, maar biedt geen lonkend perspectief en toont geen leiderschap. Ik ben blij dat ze racisme op de politieke agenda hebben gezet, maar ik wil niet alleen maar tégen iets zijn”. Met de naam van haar eigen partij refereert ze aan het eerste artikel van de grondwet, dat gelijke behandeling voor iedereen garandeert en discriminatie verbiedt.

Begin december begonnen Simons en Ian van der Kooye, tot zaterdag strateeg en campagneleider van Denk, met gesprekken voor hun nieuwe partij. De twee besloten hun oud-partijgenoten niet in te lichten over hun vertrek. „Een scheiding komt niet van de ene op de andere dag. Soms moet je ’s nachts ertussenuit knijpen omdat je partner je niet onbeschadigd zal laten gaan”, zegt Simons in de Volkskrant.

Simons en Van der Kooye werken nog aan het partijprogramma en de kandidatenlijst.

De oud-presentatrice sloot zich in mei aan bij Denk, waarna zij meerdere malen werd bedreigd. Zeker tien mensen worden daarvoor door het Openbaar Ministerie vervolgd.