1 Ook al kunnen veel mensen moeilijk van chocola afblijven, echt verslavend is het niet. Het smeltpunt van cacaoboter ligt dicht bij onze lichaams­temperatuur, waardoor het heerlijk wegsmelt in de mond. Dat lijkt –samen met de smaak– meer aan onze honger naar chocola bij te dragen dan echte verslavende stoffen zoals cafeïne. Die zitten er wel in, maar veel minder dan in koffie. Suiker, cacaoboter en cacaopoeder zijn de hoofdbestanddelen van chocola. Pure chocola bevat naar verhouding meer cacaopoeder en minder cacaoboter. Aan melkchocolade en witte chocola is melkpoeder toegevoegd. Bij een witte reep is cacaopoeder helemaal achterwege gelaten.

2 In cacaopoeder zitten veel antioxidanten, die de naam hebben te beschermen tegen kanker en hart- en vaatziekten. Dat wil niet zeggen dat chocola goed is voor hart- en bloedvaten. Vooral de hoeveelheid verzadigd vet doet de balans doorslaan naar de verkeerde kant. Hoe puurder de chocolade, des te meer beschermende stoffen. Uit onderzoek blijkt dat mensen die elke dag 10 gram (één groot blokje) extra pure chocolade eten, minder hart- en vaatziekten hebben dan chocolademijders. Eet je meer, dan krijg je te veel verzadigd vet binnen en is het effect verdwenen.

3 Een matig effect dus, en daar komt nog bij dat veel mensen helemaal niet van de bittere smaak van extra puur houden. Desondanks reden genoeg voor Amerikaanse onderzoekers om melkchocolade net zo ‘gezond’ als puur te willen maken. Daarvoor halen ze antioxidanten uit het vliesje om de pinda en stoppen dat in melkchocolade. De chocola smaakt er niet minder door en is nu net zo gezond als extra puur. Tenminste, als je na 10 gram kunt stoppen. Of mensen met notenallergie deze chocola ook veilig kunnen gebruiken, moeten de Amerikanen nog uitzoeken.