„Het kerstdiner sluiten we altijd af met deze Christmas cake. De taart is best machtig, maar toch komt hij steeds weer op tafel.

Het is een van oorsprong Engels recept. Als je het gebak op de traditionele manier maakt, bak je het drie maanden van tevoren. Elke maand besprenkel je de taart dan met cognac. Anders wordt de cake te droog. Zeker als je, zoals wij wel doen, er tussendoor alvast een stukje van afsnijdt. Ik verpak de taart daarom altijd heel goed, tussen twee lagen aluminiumfolie.

Zelf maak ik de taart, een goedgevulde kruidige vruchtencake, meestal een maand van tevoren. Maar als je later begint, smaakt hij ook fantastisch. Ik bakte hem ook weleens pas een week voor Kerst. Als hij langer staat, is het wel beter: de smaken trekken dan heel goed door elkaar.

Ik herinner me dat mijn zusje en ik vroeger vaak in de herfstvakantie aan de slag gingen. Ik was een jaar of 17, zij zal 15 zijn geweest. Mijn moeder ging eerst langs de notenkraam op de markt om noten, rozijnen en sukade te kopen.

Vormingsklas

Ik was toen, in de jaren zeventig, veel met koken en bakken bezig. Dat kwam door mijn moeder. Toen ik van de middelbare school kwam, zei ze tegen me: „Ga een jaar de vormingsklas doen, dat is leuk voor je.” Ik twijfelde daaraan: het was een soort verkorte huishoudschool, een eenjarige opleiding aan de christelijke scholengemeenschap in Den Haag. Zou ik dat wel wat vinden? Nou, het was enig! We kookten twee keer per week, een hele ochtend. We hadden een groep van ongeveer twintig meisjes en stonden met een groepje van drie of vier in een keukentje. Ik weet nog dat uit mijn groepje tijdens de eerste twee maanden al twee meisjes afvielen. Even later kreeg de derde de ziekte van Pfeiffer. Ik dacht: nu komt er vast iemand uit een ander groepje bij mij, maar dat was niet zo. Ik deed alles in m’n eentje. Ik vond het hartstikke leuk. We moesten bijvoorbeeld ook voor de leraren warm eten koken.

Eind jaren zeventig kocht mijn moeder een kookboek. ”Het grote kookboek”, heette het en het was vertaald uit het Engels. Er stonden prachtige platen in van opgemaakte taarten. Wij, mijn zus en ik, vonden de drielaagschocoladetaart en de Christmas cake het mooist.

In die tijd gingen we ook voor het eerst naar Engeland. Dat speelde vast mee bij onze liefde voor de Engelse taart. Het was toen sowieso erg bijzonder om een buitenlands recept te hebben. Door zo’n kookboek kwam je in een andere wereld terecht. Mijn moeder maakte bijvoorbeeld ineens ossobuco, een Italiaans vleesgerecht. In het boek stonden dus niet alleen Engelse recepten.

Marsepein

Of de taart die in het boek stond versierd was met marsepein weet ik niet meer. In Engeland gebeurt dat vaak wel. Ik doe dat nu in elk geval niet. Het kookboek zijn we kwijtgeraakt, we weten niet waar het is gebleven.

Het bakken is bij mij ook een tijdje op een lager pitje komen te staan. Eind oktober 1983 overleed mijn zus plotseling aan een hartstilstand. Ze was 21. Dat jaar hadden we nog samen een Christmas cake gebakken, zoals elk jaar. Ik studeerde toen al een poosje Engels in Leiden en eigenlijk begon ik pas na mijn trouwen, in de jaren negentig, weer te bakken.

Nu ik weer bezig was met de Christmas cake, bedacht ik dat ik weleens op zoek kon gaan naar nieuw exemplaar van het kookboek. Via Marktplaats heb ik er één gevonden, in België. Ik denk dus dat ik ”Het grote kookboek” binnenkort weer in bezit heb.

Ik houd altijd ditzelfde recept aan. Natuurlijk experimenteer ik weleens. Ik maak de taart zonder krenten. Of ik doe wat meer gele rozijnen erin. En als de hazelnoten net op zijn, dan gebruik ik walnoten. Dat is geen probleem, als je je maar aan het totaalgewicht van de vulling houdt.

Soms gebeurt het dat ik de taart wel drie, vier keer per jaar bak. Tegenwoordig maak ik hem voor Kerst en in februari vaak nog een tweede keer. Het leuke is dat je er erg lang mee doet omdat je er maar hele kleine stukjes van eet. Zo heb ik altijd wel iets uit te delen, voor de Bijbelkring of de groeigroep van de kerk.

Ik heb er nu zelfs twee klaarstaan, omdat ik een extra taart heb gemaakt voor de fotograaf. Ik denk dat ik mijn verjaardag, begin februari, maar met een high tea vier. Mét Christmas cake.”

rd.nl/bakkendelezers voor andere recepten van lezers.

Christmas cake

Ingrediënten (voor een springvorm van 26 centimeter)

• 150 gram bloem

• 150 gram zelfrijzend bakmeel

• 225 gram roomboter

• 225 gram donkerbruine basterdsuiker

• 4 grote eieren

• snufje zout

• 3 afgestreken theelepels koekkruiden (totaal ong. 4,5 gram)

• 3 afgestreken theelepels kaneel (totaal ong. 4,5 gram)

• mespunt nootmuskaat

• vulling: 100 gram krenten, 400 gram rozijnen, 100 gram sukade, 100 gram Franse vruchtjes (bigarreaux, kleingesneden), 50 gram hazelnoten of blanke amandelen

• citroensap (ong. 2 eetlepels)

• 0,5 dl cognac

Bereiding

Verwarm de oven voor op 150 graden Celsius. Vet een ronde taartvorm (doorsnede moet minimaal 25 cm zijn) in met boter en bestuif met bloem. Meng de krenten, rozijnen, sukade, Franse vruchtjes, citroensap en de helft van de cognac door elkaar en laat even staan.

Klop de boter met de suiker tot er een gladde massa ontstaat. Voeg een voor een de eieren toe, steeds afgewisseld met een deel van het bloem, het bakmeel, het zout en de specerijen. Meng daarna de vruchten erdoor. Schep het beslag in de vorm en strijk het glad.

Bak de cake in 1 uur en 3 kwartier gaar in het midden van de oven. Kijk na anderhalf uur of de cake niet te donker dreigt te worden, en bedek hem eventueel met aluminiumfolie. Controleer of de cake gaar is met een vork of satéprikker. Als er deeg aan blijft hangen, is de cake nog niet gaar.

Laat de cake afkoelen. Prik daarna met een satéprikker gaatjes in de cake en besprenkel met de resterende cognac. Wikkel de cake in een dubbele laag aluminiumfolie en bewaar de cake droog, bij voorkeur minimaal 1 maand en maximaal 3 maanden, zodat de smaken goed door elkaar trekken. Besprenkel de cake één keer per maand met twee eetlepels cognac.