Column: Mooi, die infrastructuur
Wat natuurschoon is, weet iedereen. En cultuurschoon is niet minder bekend. Voor mezelf heb ik nog een derde categorie ontdekt waarvan de schoonheid me kan betoveren. En dat is de Nederlandse infrastructuur. Je zou het ”infrastructuurschoon” kunnen noemen. De brede snelwegen, de fly-overs, de viaducten, de aquaducten, de tunnels, de sporen.
Vooral in het westen van het land, rond de grote steden, kan ik ontzettend genieten door alleen maar te rijden en te kijken. Op de snelweg A2, om maar wat te noemen. De brede heerbaan van Utrecht naar Amsterdam. Onlangs verbreed en met z’n tien rijstroken die door het polderlandschap slingeren een soort Nachtwacht van de Nederlandse infrastructuur. Zeker waar het asfalt onder de Utrechtse woonwijk Leidsche Rijn door gaat, zodat de mensen die daar wonen geen last hebben van het autoverkeer.
Nog zo’n kunstwerk is de omgelegde en verbrede snelweg A1 bij Muiden. Twaalf banen breed zoeft het wegverkeer daar onder de Vecht door dankzij een nieuw aquaduct. Het is het breedste aquaduct van Europa, als ik me goed herinner.
Iets verder naar het westen is er Schiphol met z’n omringende wegennet. Ook al zo’n staaltje van Hollandse bouwkunst. Als het donker is, zie je de vliegtuigen in de lucht achter elkaar zweven, wachtend om te mogen landen. En ondertussen stijgen van een andere baan vliegtuigen als vrije vogels op. Hoe is het mogelijk dat je in zo’n dichtbevolkt gebied een van de drukste vliegvelden van Europa kunt runnen? En hoe hebben de ingenieurs het voor elkaar gekregen dat al die snelwegen en op- en afritten om het vliegveld heen op elkaar aansluiten?
Auto’s op de snelweg, dubbeldekstreinen op het spoor, vliegtuigen in de lucht en op de start- en landingsbanen. En dan te bedenken dat dit hele gewriemel van mensen en voertuigen zich grotendeels onder de zeespiegel afspeelt. Grote letters op een nieuw viaduct roepen de weggebruikers bijna opgetogen toe dat het land hier maar liefst 3,5 meter lager is dan het Normaal Amsterdams Peil.
Voor mezelf zijn dit soort ritjes ook goed om weer even scherp te krijgen dat we in een geweldig land leven. Een land waar alles tot op de vierkante meter is gepland, georganiseerd en aangeharkt.
Dan beginnen de portals boven de weg ineens vervaarlijk te knipperen. File! En hoe. De radio meldt dat de weg over 14 kilometer verstopt is. Blijkbaar zijn er toch wat te veel liefhebbers van de infrastructuur.
