Gefeliciteerd met uw verkiezing tot president. Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat u het zou redden. En nog minder gehoopt, hoewel uw tegenkandidaat ook niet bepaald mijn favoriet was. Van een president in spe mag je nou eenmaal een beetje beschaving verwachten. Plus enige wijsheid, zowel in algemene zin als voor wat betreft de dossiers die er in het wereldgebeuren toe doen. Op beide punten ben ik niet gerust. De wijze waarop u de afgelopen maanden campagne gevoerd hebt, voorspelt weinig goeds. We weten dat u een vermogend mens bent. Naast al uw materiële bezittingen bent u inmiddels de rechtmatige eigenaar van een aantal ‘ismen’: racisme, seksisme, isolationisme… Ik sluit niet uit dat aan dat rijtje ook narcisme toegevoegd kan worden. Als die waarneming juist is, dan hebt u dit ‘bezit’ met veel rente weten te beleggen. Naar mijn weten heeft nooit eerder een kandidaat voor de presidents­verkiezingen zo veel aandacht getrokken, tot in het kleine Nederland toe. Desalniettemin is mijn felicitatie welgemeend.

Dat is, gezien het bovenstaande, niet vanzelfsprekend. Hoe kun je iemand die zo op zichzelf gericht is, zo makkelijk conflicten uitlokt, zo bewust onhandig communiceert en manoeuvreert, feliciteren –zegen toewensen– met zijn verkiezing voor het allerbelangrijkste ambt ter wereld? Ik heb er, met dank aan de media, veel over na­gedacht de afgelopen dagen. Mijn gemoedsgesteldheid is om drie redenen tot rust gekomen.

Het is allereerst verheugend dat de Republikeinen op alle fronten gewonnen hebben. Zij staan iets meer dan de Democraten voor de oude christelijke waarden en normen. Door hun overwicht in het Congres zullen ze hopelijk in staat zijn te sturen in het benoemen van sleutelfiguren en in het reguleren van wetgeving rond leven en dood.

Niet onbelangrijk is ook dat de toekomstige vicepresident een wijs man schijnt te zijn, die bovendien praktiserend christen is. Gezien zijn leidinggevende kwaliteiten zal hij zeker zijn verantwoordelijkheid nemen en zijn invloed ten goede aanwenden. Mede door zijn toedoen zult u omringd worden door bekwame bestuurders die het echte werk doen en door goede adviseurs. Hij zal u influisteren dat het verstandig is als president om je uitspraken te matigen en je een beetje gedeisd te houden, om narigheid te voorkomen.

Allesoverheersend is echter het besef dat u maar een pion bent op het grote schaakbord van het wereldtoneel.

U denkt misschien dat u het nu voor het zeggen hebt. U vergist zich echter. Niet de president van de Verenigde Staten, maar God regeert. Niet uw haan zal koning kraaien. Jezus Christus is Triomfator. Hij heeft de overwinning al behaald. Hij bepaalt de loop van de geschiedenis en laat die uitmonden in de grote dag van Zijn wederkomst, waarop Hij Zijn heerschappij voor eeuwig zal vestigen. In de volvoering van Zijn plannen gebruikt Hij mensen. Ook u wordt door Hem ingezet om mee te werken aan Zijn glorie. Het zou zomaar kunnen dat u uw eigen spoor blijft trekken, zonder rekening te houden met Hem. Dan komt er een dag dat Hij de nota presenteert voor uw eigenwilligheid, terwijl u tegelijk zult inzien dat alles toch gegaan is naar de raad van Zijn wil. Het is ook mogelijk dat u eieren voor uw geld kiest. En u onderwerpt aan Zijn gezag. Jezus Christus kan door Zijn Geest zelfs uw hart breken. Hij is immers de Kurios, aan Wie alles onderdanig is. U bent maar een onderheertje.

Van ganser harte hoop ik dat u tot Hem de toevlucht neemt, uw leven overgeeft in Zijn hand. Hem vraagt om de leiding van Zijn Geest bij het uitoefenen van uw hoge ambt. Het is buiten twijfel dat God Zelf de hand gehad heeft in uw verkiezing. Dat laat onverlet dat uw presidentschap tot een oordeel kan zijn. Zowel voor de wereld als voor uzelf.

Daarom bid ik vurig, en velen met mij, of God dat wil verhoeden en Hij u wil zegenen. Opdat uw presidentschap mag bijdragen aan de uitbreiding van Zijn Koninkrijk.