„Aanhangers andere religies niet direct tot Christus leiden”
Hoe bereik je aanhangers van andere religies? Het werkt niet om met hen het gesprek aan te gaan met slechts dat ene doel dat ze in Christus zullen geloven, zegt drs. Simon van der Lugt. „Er is een bredere missionaire aanpak nodig.”
Drs. Van der Lugt (1962) is predikant van de gereformeerde kerk vrijgemaakt (gkv) in Delft. Hij promoveert vrijdag in Kampen op een proefschrift waarin hij het missionaire project van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt onder Surinaams-Hindostaanse hindoes in het Rijnmondgebied evalueert.
Als missionair predikant werkte Van der Lugt van 1993 tot 2006 in het Rijnmondgebied voor de Evangelieverkondiging onder de culturele minderheden, in opdracht van de samenwerkende Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) in de classes Rotterdam en Hoogvliet. Het promotieonderzoek is een gezamenlijk doctoraatsproject van de Evangelische Theologische Faculteit (ETF) te Leuven en de Theologische Universiteit Kampen.
Contacten
Drs. Van der Lugt beschrijft in zijn dissertatie ”Gereformeerde christenen ontmoeten Surinaams-Hindostaanse hindoes in het Rijnmondgebied” uitgebreid de contacten tussen vrijgemaakt-gereformeerde christenen en Surinaams-Hindostaanse hindoes en later ook Pakistanen en Indiërs. Hij zet uiteen dat de vrijgemaakten in het begin vooral de nadruk legden op evangelisatie, de poging om hindoes tot geloof in Christus te brengen.
De promovendus zegt dat het „achteraf eenzijdig” is geweest, „maar zo was nu eenmaal het missiologisch kader in onze kerken in die tijd”, zo licht hij toe. „Wat dat betreft deden we het precies volgens de boekjes. We legden de nadruk op de keus voor of tegen Christus. Het ging erom dat zij vergeving van zonden zouden krijgen op grond van het offer van Christus.”
Dat laatste handhaaft de predikant nog steeds, „maar minder direct evangeliserend, zonder overigens het evangeliserende weer los te laten.”
In zijn evaluatie bepleit hij een breder missiologisch kader. „Dat gebeurt overigens al in onze kerken. We namen eerst een antithetische houding aan en keken met argusogen naar een term als dialoog. Er zijn daarbij vanuit missiologisch opzicht zeker vragen te stellen, maar nu moeten we zeggen dat hier toch wel een punt ligt. In ieder geval is deze benadering heel anders dan de andere religie te ontmaskeren als een pseudoreligie.”
Bent u het hindoeïsme anders gaan zien?
„Ik moet zeggen dat ik erdoor gefascineerd ben. Deze religie is eigenlijk veel interessanter dan de islam. Ik doel dan op de diepte van de filosofie en de verbeeldingskracht. Het hindoeïsme denkt scherp na over wie de mens eigenlijk is, hoe het staat met het lijden in deze wereld en hoe om te gaan met het kwaad dat we doen en waarvoor we verantwoordelijk zijn. Hindoes kunnen ook christenen de vraag stellen hoe het staat met de verantwoordelijkheid van onze daden. Als we spreken over vergeving van zonden, betekent dit dan dat we zo maar opnieuw kunnen beginnen? Ook hebben hindoes allerlei interessante voorschriften over wat ze wel of niet mogen eten. Uit dat alles blijkt dat religie meer is dan een simpel voor of tegen Christus te zijn. Het gesprek met andere godsdiensten wordt in Nederland ook steeds actueler omdat ons land steeds multireligieuzer wordt.”
Kerkgroei
Tussen 1987 en 2006 zijn er twaalf Surinaamse Hindostanen lid geworden van GKV. Drie waren al christen toen ze lid werden, negen mannen en vrouwen werden christen en ontvingen de christelijke doop. „Wie bepaalt wat veel is in Gods Koninkrijk?” zo stelt ds. Van der Lugt in reactie op deze aantallen. „Het is wel een moeizame weg geweest en –weer achteraf– het had anders gekund. We zijn er nu achter gekomen dat we meer het culturele en sociale leven van hindoes moeten delen zonder met de agenda te komen: geloof je al in Jezus Christus?”
U vroeg zich af: Is het wel de bedoeling dat hindoes die christen worden Nederlandse gereformeerde christenen worden?
„Ik heb geleerd hoe moeilijk het is voor aanhangers van andere culturen om aansluiting te vinden bij Nederlandse kerken en dan ook nog eens van gereformeerde signatuur. Ik heb me inderdaad afgevraagd of men van hen kan verwachten dat ze Nederlandse gereformeerden worden. Met name de taal is aanvankelijk een barrière. Bij een tweede en de derde generatie speelt dat al niet meer. Toch is het van belang dat christenen van andere culturen niet in een enclave komen, maar uiteindelijk aansluiting vinden bij Nederlandse kerkgemeenschappen. Daar zijn niet alleen zij maar ook de komende generaties bij gebaat.”
Lees ook in Digibron
Evangelie en Hindoes binnenkort van start (Reformatorisch Dagblad, 15-11-2005)
“We mogen een stukje met hen meelopen” : Rotterdamse ds. A. S. van der Lugt streeft naar oprichting van stichting Evangelie en Hindoes (Reformatorisch Dagblad, 20-01-2005)
Samenzang met tabla en dholak : Ds. Van der Lugt is predikant in Hindostaanse/Pakistaanse gemeente (Reformatorisch Dagblad, 19-08-1999)