„Wij hebben nu al Kerst”, grapt Yvonne van der Linden (49). Ze richt de lichtbundel van haar zaklamp op de achterstraat van haar woning in Winkel. Daar ligt een dennenboom dwars op straat. Neergeveld door het natuurgeweld. Van der Linden wil „blijven lachen” – ze is dankbaar dat de windhoos geen slachtoffers eiste. „Want het ging hier echt bizar tekeer.”

Bruut waren de krachten die dinsdagmiddag in amper een minuut loskwamen in Winkel. De windhoos trok over een lengte van een kilometer een spoor van vernielingen in het dorp.

Zo kregen een paar loodsen van transportbedrijf F. P. Beers de volle laag. Een groot deel van het dak werd weggeblazen, roldeuren raakten zwaarbeschadigd, beplating scheurde los van de voorgevel. „Het was angstaanjagend. In christelijke kringen kennen ze het zondvloedverhaal. Nou, die windhoos leek op het begin van een zondvloed”, blikt Dirk Beers van het transportbedrijf en partner van Yvonne van der Linden aan de keukentafel terug. „In die loodsen heeft het enorm gespookt. Normaal is daar een monteur aan het werk. Gelukkig zat hij nu even koffie te drinken in de kantine. Iemand uit het dorp vroeg me: „Zoek je een stukje dak?” In zijn tuin was een stuk van ons loodsdak van 5 bij 6 meter beland. Op 200 meter afstand van onze getroffen loods.”

Spijtig genoeg had Beers zijn caravan kortgeleden juist in een van de loodsen gestald. „Ik dacht: Dan staat hij beschut tegen de komende herfststormen. Nu is de caravan waarschijnlijk total loss. Als ik de caravan gewoon buiten had laten staan, was-ie waarschijnlijk helemaal niet beschadigd, omdat op juist die plek de windhoos niet kwam.”

Blij is het paar met de hulp van buren. Yvonne van der Linden: „Je ervaart op dit moment saamhorigheid. Iedereen in het dorp helpt elkaar. Bijvoorbeeld om de pannen weer op het dak te leggen.”

Ook bij de familie Van der Eng, die pal tegenover transportbedrijf Beers woont, zit de schrik erin. Zoon Dex vierde dinsdagmiddag zijn twaalfde verjaardag, samen met kameraadjes en andere genodigden. Het werd een rare fuif.

Moeder Chantal van der Eng (39), aan de keukentafel: „Rond halfvier werd het ineens onnatuurlijk donker. Ik voelde een vreemde luchtdrukverplaatsing.” Haar man Rob, die op zijn telefoon foto’s van de ravage laat zien: „Alsof je door een tunnel rijdt.” In hun woning vlogen glas en isolatiedeeltjes rond. Naast hun huis ging een boom omver. Een trampoline vloog de lucht in. Rob van der Eng was getuige van bijzondere verschijnselen van het ontembare natuurgeweld. „Ik zag dat de oplegger van een truck op het terrein van transportbedrijf Beers kantelde én weer overeind kwam. Bijzonder vond ik ook dat een stuk van een boom werd afgerukt en dat hetzelfde scherpe stuk vervolgens weer de grond werd ingeboord.”

De grasstrook rond het kassencomplex van Dirk van Baaren (50), werkzaam in de bloembollensector, ligt bezaaid met glas. De windhoos ging ook hier woest tekeer. „Van de 3500 vierkante meter glas is 1000 meter vernield”, rekent Van Baaren aan de keukentafel voor. Hij prijst zich gelukkig dat er geen gewonden, of erger, vielen. „Vlak voor de windhoos waren in de kassen nog mannen uien aan het planten. Ze waren net weggereden, toen hier overal het glas rondvloog.” Ook de kinderen van Van Baaren wisten niet wat hun overkwam. „Ik had net met de hond een rondje gelopen. Ik schrok toen ik takken in de lucht zag rondvliegen”, zegt de 13-jarige Lotte. Haar broertje Boyd: „Ik moest huilen.”

In zijn fors beschadigde woning zet Hendrik Schaafsma (75) deze dinsdagavond voor de verzekeraar de averij op papier. Zo’n 120 pannen werden van zijn dak gerukt. Rondslingerend glas van het getroffen kassencomplex kwam zijn kant op. „Het was verschrikkelijk”, vertelt Schaafsma. „Tijdens de windhoos zag ik om me heen glas, vallende bomen en veel water. Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt.”