Belangrijke gesprekspartners zijn mensen uit het kamp van ex-president Alvaro Uribe. Uribe keerde zich fel tegen het akkoord, omdat volgens hem de FARC-leden nog geen dag cel voor hun misdaden hoeven te vrezen. Een lichtpuntje voor Santos is dat vrijwel niemand de wapens weer wil opnemen. Het bestand blijft voorlopig gelden en de FARC (Revolutionaire Strijdkrachten van Colombia) lieten weten verder te willen zoeken naar vrede. Uribe zei een groot nationaal pakt op het oog te hebben dat de tekortkomingen van het bestaande wegneemt.

VN-chef Ban Ki-moon heeft maandag zijn speciale gezant Jean Arnault naar Havana gestuurd om het vredesproces drijvende te houden.

Zondag wees een kleine meerderheid van de kiezers in een referendum het akkoord met de FARC af. De overeenkomst was bereikt na bijna vier jaar onderhandelen in Havana met de op stalinistische leest geschoeide drugsbende, ‘de narcoguerrilla’. Het werd in aanwezigheid van tal van buitenlandse gasten maandag 26 september feestelijk getekend. Santos dacht dat het referendum slechts een formaliteit zou zijn. Hij hoefde helemaal geen referendum te houden. De kiezers zouden de bereikte vrede toch niet wegstemmen, dacht Santos. De meeste waarnemers gaven hem gelijk. Uribe leek een roepende in de woestijn tot de uitslagen binnenkwamen.

De monsterzege voor het akkoord na meer dan vijftig jaar bloedvergieten bleef uit. De opkomst was bedroevend laag en ruim de helft stemde tegen. Van de 35 miljoen stemgerechtigden kwamen er circa 13 miljoen stemmen. Colombiaanse media stellen dat Santos heeft onderschat hoe groot de afkeer van de FARC is. De man die de terreurgroep in zijn presidentschap (2002-2010) militair op de knieën dwong, Uribe, is de grote winnaar van zondag. Santos kan zonder hem geen kant meer op.