Het is niet uitgesloten dat ook minister Schippers van Volksgezondheid de komende dagen en weken met deze harde politieke wetmatigheid wordt geconfronteerd. Het gemor op het Binnenhof was dinsdag niet van de lucht nadat bekend werd dat de ziektekostenpremie van zorgverzekeraar DSW, die vaak de trend zet, volgend jaar 100 euro hoger uitvalt. Dat botste met Schippers’ inschatting van vorige week op Prinsjesdag. In 2017 zou de zorgpremie waarschijnlijk niet stijgen, was de boodschap van een door het ministerie verspreid persbericht.

Hoe het in de weken voor Prinsjesdag reilt en zeilt, is bekend. Alle politieke partijen kijken reikhalzend uit naar de magische koopkrachtplaatjes die de minister van Financiën die dag presenteert. Medebepalend voor de koopkracht is wat de individuele burger aan de kosten voor de gezondheidszorg moet bijdragen, en dat hangt weer samen met de te verwachten hoogte van de zorgpremie.

Schippers moest zich daar dus over uitspreken en wordt nu ingehaald door de actualiteit.

Bij de verontwaardiging die losbarstte, past een kanttekening. Er is in Nederland nooit een tekort aan organisaties die met grote stelligheid betogen dat de gezondheidszorg in Nederland goedkoper kan en moet. En die er gemakshalve aan voorbijgaan dat uit het basispakket inmiddels ook de wijkverpleegkundige zorg wordt gefinancierd en dat uit datzelfde pakket ook de kosten voor allerlei nieuwe en dure, oncologische geneesmiddelen worden gedekt. Betrek daarbij het gegeven dat ons zorgstelsel de minister nauwelijks mogelijkheden biedt om verzekeraars te verplichten een deel van hun reserves in te zetten voor het zo laag mogelijk houden van de premie en het is duidelijk: lichte stijgingen van de premie, vergelijkbaar met de verhoging waarmee DSW naar buiten trad, liggen algauw voor de hand.

Pleit dat Schippers vrij? Niet voor 100 procent. De tijden dat alleen Pim Fortuyn ministers systematisch aanviel op hun geloofwaardigheid om de groeiende schare van ontevreden kiezers achter zich te krijgen, zijn voorbij. PVV, SP, 50PLUS en af en toe ook D66 en het CDA; alle werpen ze zich op als spreekbuis van de boze burger en suggereren quasiverontwaardigd dat de minister de kiezer vorige week met haar relatief gunstige prognose bewust heeft misleid.

Schippers loopt lang genoeg mee in de politiek om te weten dat zij voor deze partijen de ideale schietschijf zou zijn; zeker na een kabinetsperiode waarin de gezondheidszorg grondig is verbouwd. Kortom, hoe plausibel haar prognose vorige week ook leek, zij had er verstandig aan gedaan flink meer slagen om de arm te houden. Een gewaarschuwd mens, ook een minister, telt voor twee.