„Het Oude Testament is sterk ondergewaardeerd”
Het Oude Testament is sterk ondergewaardeerd, vindt dr. Pieter J. Lalleman. „We vinden het moeilijk en weten er geen raad mee.” Zijn boek ”Van blijvend belang”, dat deze week verschijnt, wil een duidelijk tegengeluid geven.
Vanavond is er in Kampen (bij boekhandel De Rank) en morgenavond in Groningen (in boekhandel Riemer) een presentatieavond. Dr. Lalleman (1960) is baptistenpredikant en docent Nieuwe Testament aan Spurgeon’s College in Londen. Hij is getrouwd met auteur dr. Hetty Lalleman, die al eerder een lans brak voor het Oude Testament in haar boek ”Is dit onze Vader?” (2014).
Het Oude Testament is ondergesneeuwd in de kerken, zo zet Lalleman uiteen in zijn boek ”Van blijvend belang. Het Oude Testament” (uitg. Ark Media, Amsterdam). Niet alleen onder gereformeerde, maar ook bij evangelische christenen. „Het Nieuwe Testament voelt warmer en vertrouwder aan. Predikanten geven hierbij een slecht voorbeeld: zij preken liever over het Nieuwe Testament dan dat zogenaamd moeilijke en saaie Oude Testament. Bovendien schrikken christenen van de zogenaamde geweldsteksten in het Oude Testament, maar daarover heeft mijn vrouw al geschreven. In de praktijk zijn veel christenen volgelingen geworden van Marcion, de kerkleider in de vroegchristelijke tijd die het Oude Testament afwees, of we dat nu toegeven of niet.”
De verklaring voor het veronachtzamen van het Oude Testament zoekt Lalleman in het feit dat het Oude Testament meer tijd vergt om zich erin te verdiepen. „Je moet er meer moeite voor doen. In Nederland valt het denk ik nog wel mee met de onbekendheid van het Oude Testament, vergeleken met Engeland. De predikantsopleidingen daar –van anglicanen tot baptisten– duren slechts drie jaar. Slechts aan een klein groepje wordt Hebreeuws en Grieks gegeven. In Nederland kent men over het algemeen een grondiger opleiding in deze talen.”
Tegoed
In zijn boek laat dr. Lalleman zien dat het Oude Testament –ongeveer driekwart van de Bijbel– nog steeds veel te zeggen heeft over het concrete aardse leven in het hier en nu. Hij borduurt voort op het gedachtegoed van de hervormde theologen K. H. Miskotte en A. A. van Ruler, die spreken van „het tegoed” van het Oude Testament.
Lalleman gelooft dat door Jezus Christus de Schriften zijn vervuld. „Dat betekent dat de status van het boek is veranderd. Er is sprake van vervulling, niet van opheffing. Gods Woord is vol geworden, volwassen, volledig van kracht geworden. De wet, dat is het Oude Testament, is in Jezus tot zijn doel gekomen.”
Toch heeft Lalleman moeite met de eenzijdige aandacht die mensen soms geven aan Jezus Christus in het Oude Testament. „Dan moet elke punt en iedere komma naar Jezus verwijzen. Een dergelijk standpunt tref je bij Luther en Kohlbrugge aan. Mijn boek biedt een alternatieve benadering. Het gaat in het Oude Testament over veel meer dan alleen voorzeggingen van Christus. Ik wil laten zien dat veel delen van het Oude Testament een blijvende waarde hebben.”
Thema’s die in ”Van blijvend belang” aan bod komen, zijn onder meer de schepping, het klagen tegen God, seksualiteit, de overheid en opstand tegen God. Het Oude Testament is volgens Lalleman voluit actueel met het oog op de zorg voor de schepping, het bestrijden van armoede en het opvangen van vluchtelingen. Er blijven ook voor christenen voorschriften gelden, zoals de achterliggende principes van de Tien Geboden.
Wetten voor de offers zijn niet meer geldig. Ook heeft het volgens Lalleman geen zin om Joodse feesten met de Joden mee te vieren, zoals sommige christenen elk jaar doen met het Loofhuttenfeest. „De Joden doe je er geen plezier mee, zeker niet als je er een christelijk sausje overheen giet. Dat is hetzelfde als wanneer een moslim het kerstfeest viert en daarna uit de Koran leest.”
Tempel
Weinig begrip heeft Lalleman voor Nederlandse christenen die druk zijn met de herbouw van de tempel. „Als de Joden dat doen, heb ik er respect voor, maar christenen moeten er zich niet mee inlaten. Ik heb gehoord dat sommigen al bezig zijn offerdieren te fokken. Dat is een aantasting van het unieke offer van Christus. Het is ook niet nodig om de blijvende waarde van het Oude Testament te onderstrepen. Het Oude Testament is over het algemeen meer gericht op deze wereld, op het gebruiken van je talenten voor dit leven. Dit leven is niet slechts een opstapje voor de hemel. We moeten niet zielig gaan zitten wachten op het leven hierna. Het gaat om het leven tot eer van God en tot welzijn van de naaste.”
