Opvallender nog is dat het rapport benadrukt dat christenen veel meer wettelijke bescherming genieten als ze het Evangelie uitdragen dan ze zelf veelal denken. Te vaak zwijgen christenen, uit angst dat zij in juridische problemen komen.

De Lawyer’s Christian Fellowship heeft oude papieren. Al sinds 1852 rust het genootschap juristen en rechtenstudenten toe om binnen hun professie vrijuit over hun geloof te spreken. De Evangelical Alliance vertegenwoordigt 2 miljoen evangelicale christenen, verspreid over meer dan 4000 Britse kerken.

Niet de eerste de beste instanties dus. En dat in een land als Groot-Brittannië, waar een forse atheïstische lobby actief is en de samenleving sterk multicultureel en -religieus is gekleurd.

Oproepen om als christen te getuigen worden uiteraard vaker gedaan. Dat strookt ook met de Bijbelse opdracht om het Evangelie uit te dragen. Maar het benadrukken van de wettelijke bescherming die gelovigen daarbij genieten, is een zeldzaamheid.

Die wettelijke bescherming is overigens lang niet vanzelfsprekend, zo heeft de praktijk inmiddels geleerd. Ook in Groot-Brittannië zijn christenen aangepakt wegens het uitdragen van hun levensovertuiging. Het ging daarbij vooral om gemoedsbezwaarde ambtenaren en mensen die op hun werk christelijke symbolen wilden dragen.

Politiek en rechterlijke macht kwamen daarbij lijnrecht tegenover elkaar te staan. De toenmalige Britse premier Cameron verklaarde dat hij alle ruimte aan christelijke symbolen wilde geven, maar de landsadvocaat vond dat christenen hun geloof thuis moeten laten.

De vraag is dan ook welk effect ”Speak Up” uiteindelijk zal hebben. Tal van christelijke leiders, maar ook mensen uit de Britse rechterlijke macht en de politiek, hebben zich weliswaar achter de inhoud van het rapport geschaard, maar in een alsmaar verder seculariserende samenleving valt nauwelijks te verwachten dat er meer ruimte voor het uitdragen van het christelijk geloof zal komen.

Het document kan christenen wel zelfbewuster maken. En ervoor zorgen dat mensen niet te snel in hun schulp kruipen als hun overtuiging in het gedrang komt en er misschien zelfs juridische consequenties voor hen dreigen.

Wat dat betreft is het te hopen dat het Britse rapport ook een uitstraling naar het buitenland zal hebben. Niet in de laatste plaats naar Nederland. Te pas en te onpas beroepen mensen zich op de vrijheid van meningsuiting, soms zelfs om klinklare beledigingen of smadelijke spot te rechtvaardigen.

Een christen hoeft geen activistische houding aan te nemen en de barricades op te gaan. Het verkondigen van het Evangelie en het uitkomen voor overtuigingen hebben daar ook niets mee van doen. Als dat verkondigen maar steeds gebeurt met het oog op het welzijn van de naaste.