Rabobank hindert hulpverlening van Stichting Ismaël aan Syrië
Giften voor hulp in Syrië die bij de Stichting Ismaël binnenkomen, mogen van de Rabobank niet langer naar dat land worden overgemaakt. De bank is daarmee strenger dan het internationale sanctiebeleid dat betalings- en goederenverkeer naar Syrië verbiedt voor bepaalde organisaties of personen.
Relatiebeheerder dr. S. D. Post van Stichting Ismaël, die in het Midden-Oosten het Evangelie wil verbreiden en daar praktische hulp biedt, noemt het „bizar” dat de Rabobank vraagt om giften terug te storten die onder vermelding van ”Syrië” op rekening van de stichting binnenkomen. „We kregen op 1 juni van de bank te horen dat zij geen betalingsverkeer naar Syrië voor ons meer wil verzorgen en ook niet naar buurlanden als Jordanië en Libanon.” De reden? Het is ondoenlijk om de transacties te controleren, aldus de Rabobank.
Menselijke maat
Onzin, vindt Post. „Dat is hun werk. Maar je ziet dat de menselijke maat bij een bank als de Rabobank verdwijnt en plaats moet maken voor een allesbepalend systeem. Per 1 september moesten de giften die onder vermelding van Syrië op de rekening gestort zijn, gebundeld worden en op een of andere manier via een bankrekening van een andere bank naar Syrië gestuurd worden. Eigenlijk een dubbele moraal.”
Toch wil de stichting zich niet meteen als klant van de Rabobank terugtrekken. „We hebben een jarenlange relatie met elkaar opgebouwd en bij een andere bank kom je als nieuweling binnen. Een verandering van bank zou ook administratief een enorme rompslomp met zich meebrengen, denk bijvoorbeeld aan de automatische incasso’s.”
Omdat de gesprekken met de Rabobank op een dood spoor belandden, vroeg de stichting de politiek om hulp. Over deze kwestie hebben de Kamerleden Dijkgraaf (SGP) en Gesthuizen (SP) inmiddels vragen gesteld aan de ministers Koenders (Buitenlandse Zaken) en Ploumen (Ontwikkelingssamenwerking). SGP en SP vinden dat Nederlandse banken het sanctieregime momenteel te strikt interpreteren, waardoor humanitaire hulpverlening onnodig gehinderd wordt, nota bene op plekken waar die hulp het hardst nodig is. Zij vragen het kabinet in overleg te treden met de Rabobank en met andere banken over een tijdelijke en over een langetermijnoplossing voor dit probleem. Een blijvende oplossing zou volgens Dijkgraaf en Gesthuizen het aanleggen van een zogeheten ”white list” van erkende humanitaire organisaties kunnen zijn.
Voor 1 oktober willen de vragenstellers antwoord. Tot die tijd wil de Stichting Ismaël met de Rabobank blijven zoeken „naar wegen om de urgente hulpverlening verantwoord te kunnen vormgeven. Wij gaan het geld niet in een koffer naar Syrië brengen, dat is niet de manier waarop wij willen werken. Het is spannend en we hebben onze achterban dan ook om gebed gevraagd zodat ons werk voortgang vindt.”
Overigens deed minister Koenders voor de zomer al de toezegging aan SGP-leider Van der Staaij dat hij met de VS in overleg wil over het aanleggen van een lijst met bonafide organisaties. Maar daarmee is Ismaël op dit moment niet geholpen.
Rusland
Ook de Stichting Friedensstimme in Nederland heeft problemen met haar transacties via de Rabobank, maar dan naar sanctieland Rusland. Directeur G. J. Noorman is terughoudend. „Wij praten niet graag over geld om onze relaties in Rusland niet in gevaar te brengen. Wel kan ik zeggen dat we hopen dat minister Koenders nog eens wil herhalen wat hij eerder stelde, namelijk dat het sanctiebeleid niet bedoeld is om humanitaire hulp te verhinderen.” Het verspreiden van het Evangelie in Rusland noemt Noorman „de belangrijkste humanitaire hulp die er is.”
De Rabobank was donderdagmorgen niet in de gelegenheid te reageren.