De president heeft in Slowakije vooral een representatieve functie. Zo zal Gasparovic dikwijls als vertegenwoordiger van zijn land optreden nadat dat op 1 mei is toegetreden tot de Europese Unie. Ironisch genoeg was hij degene die in de jaren ’90 samen met zijn toenmalige partijgenoot Meciar probeerde te verhinderen dat Slowakije toenadering zocht tot het Westen. Pas nadat Mikulas Dzurinda in 1998 het premierschap van Meciar had overgenomen begon Slowakije zijn best te doen om te voldoen aan de voorwaarden voor toetreding tot de EU.

De voormalige advocaat Gasparovic stapte twee jaar geleden uit Meciars Beweging voor een Democratisch Slowakije (HZDS). Toch liggen de politieke denkbeelden van Meciar en Gasparovic nog altijd zo weinig uit elkaar dat veel kiezers in de tweede ronde niet het idee hadden dat ze voor een echte keus stonden. De kandidaat van Dzurinda, minister van Buitenlandse Zaken Eduard Kukan, verloor in de eerste ronde met 0,2 procentpunten van Gasparovic. Veel aanhangers van Kukan waren er op grond van de peilingen zo van overtuigd dat hun favoriet zou winnen, dat ze het niet nodig vonden om te gaan stemmen.

De overwinning van Gasparovic moet vooral worden gezien als een keus tegen Meciar, die aan zijn dictatoriale neigingen als premier een slechte reputatie heeft overgehouden. „Ik heb echt in tweestrijd gestaan wie ik moest kiezen”, zei een kiezer, de 46-jarige Albertin Marencin. „Maar Meciar is overal absoluut onaanvaardbaar, terwijl die andere alleen in Slowakije onaanvaardbaar is.”

En de student Jan Vozar zei: „Ik heb voor Gasparovic gekozen. Niet om hemzelf, maar om Europa, omdat hij daar minder bekend is.”

Gasparovic volgt Rudolf Schuster op, van wie Meciar in 1999 eveneens in de tweede ronde verloor.