In de praktijk studeren deze kerken afzonderlijk van elkaar op allerlei onderwerpen, „om elkaar na het verschijnen van weer een rapport de maat te nemen”, schrijven de gereformeerd vrijgemaakte predikant C. van der Leest, de christelijke gereformeerde emeritus predikant J. Plantinga en de Nederlands gereformeerde predikant P. Kurpershoek in het NGK-orgaan Opbouw van deze week. Zij wijzen in dat verband op het NGK-rapport over de ambtelijke plaats van de vrouw in de kerk, waarop van christelijke gereformeerde en vrijgemaakte zijde officieel afwijzend is gereageerd, maar waarover „binnen de kleine oecumene als geheel verschil van mening bestaat.”

Kwesties als deze zijn er meer, aldus de drie. Bijvoorbeeld: Hoe gaat de kerk met jongeren om? Hoe reageert de kerk op alternatieve samenlevingsvormen? Hoe organiseren de kerken het (ambtelijke) werk in de gemeente? Hoe treden we naar buiten? „Wij pleiten ervoor om als kerken van de kleine oecumene te erkennen dat we voor gemeenschappelijke uitdagingen staan, die we gezamenlijk aan zouden moeten gaan. Dat betekent dat niet langer ieder kerkgenootschap in eigen kring studeert om daarna wat de anderen in hun verband hebben bedacht te kritiseren. Het is niet effectief en houdt de schijn hoog dat de problemen, uitdagingen en de gekozen oplossingsrichtingen zich netjes aan de kerkgrenzen houden”, aldus de predikanten. „Laten we in plaats daarvan gezamenlijk gebruikmaken van wat we met elkaar in huis hebben aan kennis, kunde en ervaring. Laten interkerkelijke denktanks aan het werk gaan op de genoemde punten om de kerken met hun wijsheid te dienen. Interactief, gebruikmakend van internetsites, waarop kerkleden kunnen reageren, en ideeën kwijt kunnen. Niet langer elkaar wantrouwend, maar vanuit de erkenning dat we gezamenlijk voor belangrijke uitdagingen staan.”

Op de Landelijke Vergadering (generale synode) van de NGK zal de regio Noord-Nederland een voorstel van deze strekking indienen, melden de predikanten.