SGP kiest terecht voor nieuwe woorden bij oude thema’s
Hoe draag je oude waarden en beginselen op niet mis te verstane wijze uit in een totaal nieuwe situatie? Dat is feitelijk de vraag waarmee de SGP al jaren worstelt. Met de presentatie van de studie ”Gerechtigheid verhoogt een volk” is een poging ondernomen antwoord te geven op die vraag.
Iedereen die maar enigszins bekend is met de binnenlandse politieke verhoudingen, weet dat de SGP al bijna een eeuw lang betoogt dat het leven naar Gods geboden heilzaam is voor de hele samenleving. Daarom wil ze dat iedereen leeft naar de Bijbelse normen. Diep geworteld is de gedachte dat alles op deze wereld geschiedt onder Gods leiding. Hij bestuurt deze wereld. Dat stempelt de politieke lijn van de SGP.
Consequentie van die stellingname is de gedachte dat iedereen in gehoorzaamheid aan God moet leven. Elk mens moet Hem dienen. Dat geldt ook voor de overheid. Zij is Gods dienares. Die overtuiging spreekt ook uit artikel 36 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. De SGP weet zich van het begin af aan gebonden aan dit geloofsartikel.
Vanwege dit uitgangspunt is deze partij vaak getypeerd als een theocratische partij. Decennialang was daarmee duidelijk wat de SGP voorstaat. Tot het midden van de jaren zeventig gaf dat ook geen discussie. Pas toen PvdA-politicus Den Uyl stelde dat een partij die een theocratische ideaal huldigt zich buiten de democratische orde plaatst, kwam er rumoer. Overigens bleef dat tamelijk beperkt. Algemeen was en is bekend dat de SGP van harte probeert binnen de constitutionele kaders te handelen.
Na de eeuwwisseling laaide de discussie over het theocratisch karakter van de SGP echt op. Dat had alles te maken met de opkomst van de islam. Daardoor kreeg de term theocratie een bijsmaak. Het werd vaak vereenzelvigd met het terrorisme, zeker na 11/9. Terecht dat staatkundig gereformeerden daar niet mee willen worden geassocieerd.
Omdat de term theocratie misverstanden oproept, is nu besloten hem niet meer te gebruiken in het politieke debat. Maar daarmee is het oude ideaal niet van tafel. De SGP staat nog steeds voor Bijbels genormeerde politiek.
Misverstanden uitsluiten door andere termen te gebruiken is één ding. Misverstanden kunnen ook op een andere manier ontstaan. Dat is wanneer sleutelbegrippen gekaapt en gevuld worden door mensen die uit een totaal ander politiek vaatje tappen. Voorbeeld daarvan is het begrip godsdienstvrijheid.
Vanouds heeft de SGP altijd gepleit voor gewetensvrijheid en was ze gereserveerd ten opzichte van het recht op volledige godsdienstvrijheid. Immers, niet elke godsdienst is voor de gereformeerde broeders gelijk. Maar als de VVD bij monde van ideoloog Van Schie zegt dat de godsdienstvrijheid zo snel mogelijk moet worden afgeschaft en de islam dat ook bepleit, dan moet je je als Bijbels-gereformeerde partij wel even achter de oren krabben.
De oude waarden behoeven niets van hun betekenis te hebben verloren wanneer je termen die verwarring oproepen, vervangt. Of wanneer je andere accenten legt omdat de tijden veranderd zijn. Als het fundament maar hetzelfde blijft als vanouds.
