Rajoy is al 4,5 jaar premier en Spanje lijkt de crisis langzaam maar zeker te boven te komen. Zijn centrumrechtse Volkspartij (PP) kreeg in december de meeste stemmen, maar verloor de meerderheid in de 350 leden tellende Spaanse Tweede Kamer, het Congres van Afgevaardigden.

De decennialang dominante partijen, de PP en de sociaaldemocratische PSOE, verloren toen hun greep. Ze kregen de links-radicale beweging Podemos (We kunnen) van Pablo Iglesias en de liberale Ciudadanos (Burgers) van Albert Rivera als grote stromingen naast zich. Het is ze niet gelukt een coalitie te vormen. PSOE-leider Pedro Sánchez probeerde als laatste poging nog een linkse coalitie te smeden, maar dat lukte niet.

Podemos noemt zich nu Unidos Podemos (Samen kunnen we het) en heeft hard aan de weg getimmerd om de indruk weg te nemen dat de beweging vooral uit met andermans geld smijtende alternatievelingen bestaat. Ze heeft zich aan de werkende en wat oudere jonge kiezers gepresenteerd in een soort catalogus van meubelgigant Ikea. In het hoofdstuk ‘keuken’ bijvoorbeeld worden thema’s als de sociale politiek behandeld, in hoofdstuk ‘slaapkamer’ staan volkshuisvesting en immigratie. Of de catalogus van de beweging net zo’n gigant als Ikea maakt, is nog onbekend.

Peilingen geven wel aan dat Podemos de PSOE van Pedro Sánchez voorbij kan streven, maar Rajoy’s PP de grootste blijft. Iglesias hoopt dat Podemos de tweede partij wordt en het hem wel lukt een linkse coalitie te vormen, Maar de centrumrechtse Rajoy kan ook bogen op het economisch herstel. De economie is 3,2 procent gegroeid in 2015 en de werkloosheid is nog steeds groot, maar daalt sterk.