Treur, godsdienstdocent aan de Jacobus Fruytier scholengemeenschap in Apeldoorn, hield donderdagavond een referaat voor Depositum Custodi in Utrecht. Zijn lezing stond in het kader van het jaarthema van de reformatorische studentenvereniging, ”Het hart van het christendom”.

De verwachting van Christus’ wederkomst en het daarbij behorende vreemdelingschap kunnen afwezig zijn, stelde Treur. Een van de oorzaken hiervan is „dat wij van nature vijanden van God zijn en wij de schepping gebruiken tot bevrediging van onze eigen verlangens.”

Ook de drukte van alledag kan ons afleiden van waar het werkelijk om gaat, zei hij. „Het kan ook zijn dat we bang zijn en we geen helder beeld hebben van de wereld die komen gaat.”

Hemelgericht

De docent wierp de vraag op „hoe wij in het leven van elke dag Christus kunnen verwachten. De Heere wil Zijn kinderen daarbij helpen door zorg te dragen voor een hemelgericht leven. We hebben de Bijbel, de zondagse eredienst en de sacramenten gekregen waarin de Heere het eeuwige leven op de nieuwe aarde voor de ogen van het geloof uittekent.”

Het besef van de verwachting van Christus’ komst en het vervullen van onze aardse taak sluiten elkaar niet uit maar in, aldus Treur. Hij spoorde de studenten aan elke dag bereid te zijn deze aarde te verlaten. „Dat moet uw levenshouding bepalen.”

Hij liet de studenten zien wat de Bijbel zegt over het eeuwige leven met Christus. „De Heilige Geest vertelt ons bij monde van de apostel Petrus waar de wereldgeschiedenis op uitloopt: „Maar wij verwachten, naar Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, in dewelke gerechtigheid woont.” Het gaat God dus in Zijn heilsplan om heel de schepping, niet alleen om Zijn uitverkorenen.”

Het eeuwige leven is aan de Persoon van Christus verbonden. „Hij brengt de gelovigen naar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde door Zijn plaatsvervangend offer. Hij bereidt hen voor op het eeuwige leven met Hem, waar Gods volk Hem daar voor het eerst duidelijk zal zien en Zijn schoonheid zal bewonderen en bejubelen.”

Dat eeuwig leven houdt, aldus Treur, geen eeuwig nietsdoen in, „maar een eeuwig dienstdoen.”