Een kofferbak vol Bijbels voor Joden
Maandelijks laden Bas en Anne van der Linden uit Ommen de kofferbak van hun auto vol met Bijbels om die in Duitsland aan Russische Joden uit te delen. „Wij willen hun Gods Woord teruggeven.”
Niet alleen in Duitsland delen ze Bijbels uit aan Joden. Ook op bekende toeristische plekken in Nederland zoeken Bas en Anne van der Linden Israëli’s op om het Woord van God aan hen door te geven. Concrete plaatsen willen ze liever niet noemen, omdat dit hun werk kan schaden.
De liefde van het echtpaar voor het Joodse volk ontstond zo’n tien jaar geleden toen ze samen een aantal Bijbelstudies hadden gevolgd over Israël. Tijdens deze cursussen leerden ze de Bijbel met andere ogen lezen. Anne: „Vroeger pasten we alle Bijbelgedeelten waarin het woord Israël stond op onszelf toe. Nu laten we het Woord aan het woord. Waar Israël staat, lezen we daadwerkelijk Israël. We kregen oog voor de bijzondere beloften en profetieën die er voor Israël in de Bijbel staan.”
Hun ontdekking leidde ertoe dat ze zich in 2007 opgaven als vrijwilligers bij de stichting Israël en de Bijbel, een organisatie die Gods Woord verspreidt onder Joden. Ze gingen al jaren op vakantie naar Israël, maar dat jaar namen ze voor het eerst een koffer met Bijbels mee. „De avond voor ons vertrek keken we naar een EO-programma waarin een Messiaanse Jood werd geïnterviewd over het Pesachfeest. Hij vertelde dat hij tot geloof in de Messias was gekomen nadat hij op straat in Eilat van christenen een Bijbel had gekregen. Zijn verhaal raakte en bemoedigde ons.”
Bijbelstudie
Op het vliegveld in Tel Aviv deelden ze hun eerste Bijbel uit. „We raakten in gesprek met een Jood uit Haifa. Aan het eind besloten we hem een Nieuwe Testament te geven. Het ontroerde hem. Hij zei: „Er is er Eén Die ons leven leidt. Jullie komen uit Nederland, ik uit Haifa en nu krijg ik hier in Tel Aviv van jullie een Bijbel.”
De afgelopen jaren reisden ze met regelmaat naar verschillende plaatsen in Duitsland, waar zo’n 200.000 Joden wonen. De meesten zijn immigranten uit de voormalige Sovjet-Unie die zich na de val van de Muur in Duitsland vestigden. „Tijdens het communisme was elke vorm van geloof verboden. Veel Joden weten niets over hun eigen achtergrond. Sommigen gaan naar de synagoge, maar dat is vooral een sociaal-cultureel gebeuren. Ze missen de Schriften die van Hem getuigen. Zo blijft Gods plan met betrekking tot hun toekomst verborgen.”
Emotioneel
Op hun reizen door Duitsland gaat het echtpaar naar synagoges die voor het merendeel door Russische Joden worden bezocht. Dat leidt soms tot „wonderlijke” ontmoetingen. „In een Duitse stad stonden we voor een dichte synagoge. Aan een mevrouw op straat vroegen we of ze iemand van de synagoge kende. Ze wees ons op een appartement in de wijk. Daar woonde een Joodse vrouw die heel verbaasd was om ons te zien. Ze kende niemand in de buurt en zei dat als we vijf minuten later waren gekomen ze naar haar werk was vertrokken. We mochten tientallen Oude Testamenten achterlaten. De vrouw die ons het adres had aangewezen, was opeens verdwenen.”
Ook op straat delen ze Hebreeuws-Russische Nieuwe Testamenten aan Joden uit. „De meesten reageren verwonderd en emotioneel. Ze kussen vaak het boek en gaan er gelijk in bladeren. Voor sommigen is het de eerste keer dat ze de Bijbel in hun eigen taal lezen.”
In de zomermaanden blijft het echtpaar dichter bij huis. In bekende toeristische plaatsen in Nederland spreken ze Joodse toeristen aan. Ze vertellen hun dat ze van hen houden. „Dan reageren ze erg ontroerd. Het idee dat de hele wereld hen haat, zit diep. Sommigen proberen hun Joods-zijn te verbergen. Zo hoorde ik een moeder tegen haar zoontje zeggen: „Sst, niet zo hard praten”, om te voorkomen dat omstanders hen aan hun Hebreeuwse spraak zouden herkennen.”
Het verlangen dat Joden tot geloof mogen komen in hun Messias motiveert Bas en Anne om dit werk te doen. „We houden van het volk Israël, waar we zo veel aan te danken hebben. Zij hebben onze Verlosser voortgebracht en Gods Woord mochten wij van hen ontvangen. Dat dringt ons om hun het Woord terug te geven. In Romeinen 10:14 staat: „Want hoe zullen ze in Hem geloven van Wie zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen zonder iemand die predikt?””
De kritiek van medechristenen dat Israël en de Bijbel Joden zou willen bekeren, vinden ze onterecht. „Alleen God kan harten raken en Joden bekeren, en dat is maar goed ook. Wij hoeven slechts het Woord te zaaien. Dat is een kracht Gods tot behoud.”
Blinde vlek
Als veldwerkers geeft het echtpaar regelmatig presentaties in kerkelijke gemeenten over Israël. Ze proeven een warme belangstelling voor het Joodse volk. Tegelijkertijd heerst er veel onwetendheid, ervaren ze. „Meer dan 80 procent van de Bijbel gaat over Israël. Toch wordt er binnen veel kerkelijke gemeenten en theologische opleidingen weinig tot geen aandacht geschonken aan Gods plan met Zijn uitverkoren volk.”
Israël is een blinde vlek voor de kerk, concludeert Bas. „In theorie nemen veel kerkgangers afstand van de vervangingsgedachte dat de kerk in de plaats van Israël is gekomen. In de praktijk blijken veel mensen weinig te weten van de vele onvervulde profetieën over Israël.”
De Van der Lindens hopen de komende jaren door te gaan met het verspreiden van Gods Woord onder de Joden. „Tot we niet meer kunnen. Dit werk heeft ons hart. Het zicht dat wij hebben gekregen op de plaats van Israël in de Bijbel zien we als genade. Als je de Heere Jezus lief krijgt, krijg je de liefde voor Zijn volk erbij.”
Duizend Bijbels per week
Stichting Israël en de Bijbel (IB), opgericht in 1969, stelt zich ten doel Joodse mensen hun eigen Boek, de Bijbel, terug te geven. De Bijbel is immers, zo schrijft de stichting op haar website, „door Joodse mensen opgetekend en doorgegeven aan volgende generaties (Rom. 3:1, 2). Via die overlevering is het heil ook aan ons als gelovigen uit de heidenen gekomen. Het is ons verlangen dat het heil in Jezus Messias het Joodse volk bereiken zal.”
IB verspreidt tweetalige Bijbels onder het Joodse volk, zowel Oude als Nieuwe Testament. Elke uitgave heeft de landstaal met op de tegenoverliggende pagina het Hebreeuws.
Samen met de Engelse Society for Distributing Hebrew Scriptures verspreidde Israël en de Bijbel in 1976 6000 à 7000 Hebreeuwse Bijbels onder Joodse gemeenschappen. Dat zijn er nu gemiddeld duizend per week, waaronder gratis cd-roms met daarop de Bijbel in verschillende talen.
In Nederland wil de stichting „liefde en belangstelling onder christenen opwekken voor Israël en voor de grote plaats die volk en land innemen in Gods heilsplan.”
>>israelendebijbel.nl
Twee boekjes over Israël
Anne en Bas van der Linden schreven allebei een boekje over Israël. Anne van der Linden behandelt in haar boekje tientallen Bijbelsteksten die gaan over Israël. Rode draad zijn drie onderwerpen: de Bijbel van Israël, de Bijbel voor Israël en de Bijbel over Israël. De titel luidt ”Israël in het licht van Gods Woord”.
Bas schreef ”Let op de vijgenboom; en op al de bomen”, waarin hij de toekomst van Israël vanuit de Bijbel behandelt. „Gods Woord laat ons profetisch uitzien naar het herstel van Zijn volk Israël (Jer. 31), dat Hij straks uit al haar benauwdheid zal verlossen (Jer. 30). Wanneer Israël zich als volk tot de Heere bekeert (Matth. 23:39), zal Hij komen om de aarde te richten; Hij zal de wereld richten met gerechtigheid, en de volken met Zijn waarheid (Ps. 96).”
Het is de wens van het echtpaar om „liefde en belangstelling voor het volk van God op te wekken.” Ze verspreiden de boeken gratis in kerkelijke kringen en sturen het regelmatig op naar geïnterviewden in deze krant. De beide boekjes kunnen besteld worden via annebas@hetnet.nl