Alleen kip op tafel als pa naar het buitenland is
Ze waren verloofd, maar geld om te trouwen hadden ze niet. Totdat Ton den Braber via zijn baas een flat in Maassluis kreeg aangeboden. „We moesten direct beslissen.” Zijn vrouw Nel: „M’n trouwjurk heb ik zelf genaaid en m’n man heeft z’n pak gehuurd. Toen alles geregeld was, hadden we precies één rijksdaalder over.”
Den Braber (73) verdiende de kost als scheikundige. „Een fascinerend vak, waarin ik vaak verwonderd raakte over de natuur.” Hij klom op tot algemeen directeur bij Denkavit International in Barneveld, dat middelen tegen ongedierte produceert. „Na een flinke sanering, onder mijn leiding, heb ik mezelf gedegradeerd tot medewerker op het laboratorium.”
Ook na zijn pensioen kroop het bloed waar het niet gaan kon. „Ik reisde voor de PUM, een organisatie die experts uitzendt naar ontwikkelingslanden, de wereld over. Bijvoorbeeld om gel tegen kakkerlakken te introduceren. Als dat lukte, gaf dat een kick.”
De zorg voor de zes kinderen kwam vaak op zijn vrouw neer. Zij: „Ik wist niet beter. En de kinderen ook niet. Mijn man had uitdaging nodig.” Lachend: „Hij is een lastige eter en lust bijvoorbeeld geen kip. Soms vroegen de kinderen: Wanneer gaat papa weer op reis? Dan kunnen we kip eten.”
Nel den Braber (74) werkte ooit als dienstmeisje bij haar predikant, de oud gereformeerde ds. M. A. Mieras in Krimpen aan den IJssel. „Ik verdiende 13 gulden per week.” Zijn ouders behoorden aanvankelijk tot de gereformeerde gemeente in Rotterdam. Den Braber: „Maar mijn vader kreeg te zien dat hij in de hervormde kerk thuis hoorde. De prediking in de wijkgemeente Kralingseveer beviel hem echter niet, dus ging hij thuis preken lezen. Ons hele gezin is pas op latere leeftijd gedoopt. Ik was vijftien.”
Het echtpaar, dat inmiddels meer dan tien bootreizen maakte –„we zijn de tel kwijtgeraakt”–, woont in Harderwijk en gaat zondags naar de hervormde Grote Kerk. Het geniet van het orgelspel van Jaap Zwart, kleinzoon van de legendarische Jan Zwart. „Met Pinksteren deed hij de wind na. Fan-tas-tisch.”
Den Braber is voorzitter van de algemene kerkenraad. „Afgelopen tijd zijn we druk geweest met het maken van een profiel voor onze drie hervormde wijkgemeenten. De Grote Kerk is traditioneel Gereformeerde Bond met alleen psalmen, de andere wijkgemeenten zingen ook uit ”Op Toonhoogte” en andere bundels. De predikanten rouleren en passen zich aan aan de liturgie van de gemeente.”
Die constructie werkt volgens Den Braber goed. „We hebben tijdens het voorbereidingsproces een geloofsgesprek gehouden; eerst met ambtsdragers, daarna met gemeenteleden. De vraag stond centraal: Wat dunkt u van de Christus? Er was eenheid met ruimte voor verschillende uitingsvormen. Een geweldige ervaring.”
Dit is de eerste aflevering in een serie portretten van deelnemers aan een bootreis van Amicitia.
