Hij schreef onlangs op persoonlijke titel een open brief aan kerkleiders in de Surinaamse krant GFC Nieuws om zijn zorg te uiten.

Het wordt steeds duidelijker dat grote delen van het Surinaamse volk de binding met God aan het verliezen zijn, schrijft hij. „Dit ondanks het feit dat er zo veel christelijke kerken als paddenstoel uit de grond verrijzen.”

In zijn dagelijks contact met christenen ervaart hij een grote mate van „morele decadentie” die leidt tot norm- en waardenvervaging. „Terwijl veel christenen zich heilig doen voorkomen, zie ik dat zij in de praktijk de omgekeerde handelingen plegen. Begeren van uws naasten huis, valse getuigenis spreken tegenover uw naaste, en ga maar zo door, zijn schering en inslag.”

Veel kerkleiders in Suriname geven volgens Eersteling daarmee aan afstand te nemen van God. „Zij kiezen voor oppervlakkige manier van belijden van het christelijke geloof. Dat leidt tot een geestelijke achteruitgang in Suriname. Deze negatieve veranderingen hebben absoluut ook te maken met externe invloeden, die via onder andere de social media, televisie en radio plaatsvinden.”

Onze Vader

In het verleden, toen er minder kerken waren, was het geestelijke leven goed te noemen, zegt Eersteling. „Normen en waarden vanuit de Bijbel, werden goed uitgedragen en beleefd. Denk maar aan de normen en waarden die ingebed zijn in de tien geboden. Denk maar aan de drie geloofsartikelen. Denk maar aan het gebed dat de Here ons zelf geleerd heeft, het Onze Vader. Dit gebed wordt nu nog maar weinig gehoord, vooral in de nieuwe gemeenten.”

Hij meent dat de kerk een bewakende, corrigerende rol moet vervullen in het tegenhouden van de slechte invloeden van buitenaf. „Maar dan moeten allereerst de interne factoren die negatieve invloeden veroorzaken onder controle gebracht worden door ouders, leerkrachten, regering en dergelijke, onder de bezielende leiding van de kerkleiders. Het heeft geen enkele zin om te roepen dat je gelovig bent, terwijl jouw gedrag het tegendeel laat blijken. Het is niet goed dat je jezelf voordoet als een volgeling van Jezus Christus, terwijl je je dagelijks bezondigd aan bijvoorbeeld de tien geboden.”

Carlos Jabini, voorganger van de Evangelische Broedergemeente in het binnenland, herkent en deelt de zorgen van Eersteling. „Alle traditionele kerken ondervinden het aan den lijve en merken dat het Woord van God een deel van de gelovigen niet meer lijkt te boeien. Vooral de pinkstergemeenten zijn daar debet aan. Het is net zoals in de Surinaamse politiek: zorg voor eten, drinken en opzwepende muziek en ze kiezen voor jou. Dat je geen heldere boodschap hebt, deert ze kennelijk niet. Maar ik ben ervan overtuigd dat de echte christenen op termijn zullen terugkeren naar hun oude nest omdat ze de inhoud missen.”