Dat stelt Esmé Wiegman, voorzitter van de Nederlandse Patiënten Vereniging (NPV). Ze sprak vrijdag tijdens een symposium van de organisatie Protestants Diaconaal Krediet Nederland (PDKN), die in Amsterdam het tienjarig jubileum vierde.

Het PDKN is een stichting die gelden van diaconieën en diaconale projecten bij elkaar brengt. De afgelopen tien jaar heeft het PDKN 26 projecten kunnen financieren, zo vertelde voorzitter Jos Wienen. De stichting is ontstaan vanuit een discussie in de diaconie over haar vermogen. Doordat de overheid de afgelopen eeuw veel diaconale taken op zich heeft genomen, zijn er veel rijke diaconieën ontstaan. „Een rijke diaconie en arme mensen, dat kan toch eigenlijk niet? Nu kunnen diaconieën hun geld investeren in een diaconaal project.”

Volgens Wiegman biedt een terug­trekkende overheid kansen aan de kerk en heeft de kerk een uniek kapitaal. „Als we kijken naar de gezondheidszorg, dan wordt er gezegd: je kunt soms genezen, vaak verlichten en altijd troosten. In de praktijk gaat er vooral geld naar het genezen en wordt er gekort op de geestelijke gezondheidszorg. Daar is de kerk juist goed in. Waarom zouden we dit overlaten aan zorg­ondernemers? Laten we terug­eisen wat bij ons hoort. We hebben geld, mensen en middelen.”

De kerk kan ook „bezieling” terugbrengen in de zorg, aldus Wiegman. „In de thuiszorg wordt er precies verteld hoeveel minuten je mag doen over het aantrekken van een steunkous. Wij hebben vrijwilligers die er gewoon kunnen zijn.”

Dit werd bevestigd door Peter Oudshoorn, directeur van pastoraal-diaconaal centrum de Herberg. „Mensen mogen bij ons hun verhaal vertellen, en nog een keer, en nog een keer. Zonder dat er steeds op de klok gekeken moet worden. Dat werkt helend.”