In zijn strijd om de kandidatuur voor het Amerikaanse presidentschap heeft Trump een opmerkelijke stap gezet. Volgende maand spreekt hij op de conferentie van conservatieve evangelicals ”Road to Majority”. De organisatoren van deze bijeenkomst zijn Ben Carson, tot voor kort ook in de race voor het Witte Huis, en Tony Perkins, president van de Family Research Council. Zij vinden het een eer dat Trump komt. En Trump vindt het op zijn beurt een uitgelezen kans om de negatieve pers die hij bij conservatieve christenen heeft bij te kleuren.

Met zijn bezoek aan de vergadering van 400 evangelicale leiders probeert Trump weer in gesprek te komen met dit smaldeel van de Republikeinse achterban. Dat zijn vroegere rivalen Ted Cruz, Marco Rubio en Mike Huckabee ook op de sprekerslijst staan, lijkt hem niet te deren. Trump komt. Er staan veel belangen op het spel.

Geen alternatief

Verschillende deelnemers hebben overigens onderstreept dat hun komst naar de conferentie niet hetzelfde is als steun betuigen aan zijn kandidatuur. Ronnie Floyd, voorzitter van de Conventie van Zuidelijke Baptisten, spreekt van „ruiken aan elkaar, zodat Trump kan opsnuiven wat onze motieven en zorgen zijn. Hij is niet onze eerste keus als president. Maar we moeten wel verder. Een alternatief is er feitelijk niet.”

Het is niet de eerste zet die ”The Donald” zet in zijn strategische spel om de evangelicale harten te winnen. Eind vorige week zond hij een vriendelijke video­boodschap naar een conferentie van evangelicale hispanics die in Anaheim bijeenkwam.

De evangelicale stem is voor Trump van belang, zowel op de komende partijbijeenkomst in Cleveland als in het gevecht om de sleutel van het Witte Huis. Tot voor kort zag Trump de evangelicale kiezer echter nauwelijks staan. Als hem gevraagd werd of hij dacht te kunnen rekenen op diens steun, kwam er een ontwijkend antwoord of noemde hij zijn goede contacten met enkele, meer liberale televisie-evangelisten, zoals Paula White uit Florida. Hij besefte klaarblijkelijk niet dat het noemen daarvan meer anti­reclame was bij de evangelicals dan aan­beveling – een bewijs voor zijn gebrekkige kennis van de kerkelijke kaart van de VS.

Verzoening

Ondanks de afnemende betekenis van de evangelicals weet elke Republikein dat zij nog steeds van belang zijn, wil men de strijd om het presidentschap winnen. Daarom was iedereen verbaasd dat Donald Trump in de achterliggende tijd nogal onvoorzichtig met deze groep omging. Hij toonde niet alleen weinig echte interesse in hen, maar trapte de evangelicals met groot gemak en zonder enige gêne op de tenen. Zijn ruwe opmerkingen over niet-blanken en vrouwen deden veel evangelicals pijn. Zijn ”flip-floppen” rond abortus raakte hen. Maar zijn uitspraak dat hij niet zou weten waarvoor hij vergeving of verzoening nodig heeft, trof hen in het hart.

De voorzitter van de ethische commissie van de Zuidelijke Baptisten, Russell Moore, sprak dat ook openlijk uit, waarop er een Twitteroorlog uitbarstte. Moore laakte het „verbale rioolwater” dat Trump over de Amerikanen uitstortte, waarop de Republikein zijn opponent „een aanfluiting voor de evangelicale beweging” noemde. Spannende vraag is nu of de evangelicals over hun bezwaren en dit verbale geweld heen stappen en zich door het charmeoffensief van Trump laten paaien. „Er moet erg veel worden opgeruimd,” zei Floyd dinsdag.