Bij eerstgeborenen ligt het percentage nog iets hoger (52 procent), zo meldde het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) maandagochtend. Ouders met een geregistreerd partnerschap tellen voor het CBS als getrouwd.

In de meeste gevallen heeft de vader het kind voor of direct na de geboorte erkend. Bij negen van de tien pasgeborenen was de (wettelijke) vader bekend.

De provincie Groningen telt de meeste gemeenten met baby’s zonder getrouwde ouders (net boven 40 procent). In Staphorst en Urk worden de meeste kinderen (90 procent) binnen een huwelijk geboren.

Vanaf eind jaren negentig nam het aantal baby’s met ongetrouwde ouders flink toe, maar de laatste jaren is die stijging minder groot. Vorig jaar zijn er in ons land zo’n 170.000 kinderen geboren. In ruim 75.000 gevallen waren de ouders niet gehuwd.

Van een op de tien in 2015 buiten het huwelijk geboren baby’s was begin dit jaar geen vader bekend in het bevolkingsregister. Bij een deel van de kinderen zal de vader waarschijnlijk onbekend blijven.

Relatie- en gezinstherapeut Rien Geluk zegt dat die laatste groep kinderen in een „minder stabiele” situatie opgroeit. „Als je vader je niet heeft erkend of niet bereikbaar is, mis je iemand van wie je zorg ontvangt en aan wie je je kunt spiegelen. Dat gemis heeft een negatieve invloed op je zelfvertrouwen en op je vertrouwen in anderen.”

De therapeut uit Putten noemt het van belang „dat vader en moeder samen de boodschap uitdragen: Je bent belangrijk voor ons en we dragen zorg voor je, en dat het kind weet dat het op beiden kan terugvallen.” Hij wijst er ook op dat ongehuwde stellen die één of meer kinderen hebben, er soms bewust voor kiezen alsnog te trouwen. „Ouders voelen dan zelf ook aan dat dit meer stabiliteit geeft.”

Suzanna Kooistra, trainer en pastoraal begeleider bij hulporganisatie Chris, benadrukt eveneens dat het van belang is dat kinderen opgroeien binnen een „duurzame relatie. Als ouders niet getrouwd zijn of geen geregistreerd partnerschap hebben, kun je je afvragen of er van een duurzame relatie sprake is.”

Een huwelijk biedt volgens Kooistra geen garantie dat een relatie standhoudt, „maar geeft wel aan dat ouders er goed over hebben nagedacht dat ze met elkaar verder willen. Overigens zijn er ook stellen die ongehuwd samenwonen die daarover goed hebben nagedacht. Als je kiest voor kinderen, is het belangrijk dat je trouw aan elkaar belooft.”

Dat bij één op de tien baby’s de vader het kind niet voor of direct na de geboorte heeft erkend, vindt Kooistra lastig te duiden. „Bij een huwelijk of een geregistreerd partnerschap wordt het kind automatisch erkend. Als vaders buiten zo’n duurzame relatie hun kind niet erkennen, is het de vraag of ze daar bewust voor kiezen, het vergeten of denken: Dat komt nog wel.”

Dat het aantal kinderen dat buiten een huwelijk wordt geboren én het aantal niet-erkende kinderen stijgt, heeft op termijn gevolgen voor de samenleving, stelt relatietherapeut Geluk. „Het geeft aan dat netwerken en verbanden minder stevig zijn. Het zal de maatschappij meer individualistisch maken.”