”Een milde regen”
Auteur: Beverly LaHaye en Terri Blackstock
Uitgeverij: Voorhoeve, Kampen; 2003
ISBN 90 297 1757 2
Pagina’s: 379
Prijs: € 18,95. In de roman ”Een milde regen” beschrijven Beverly LaHaye en Terri Blackstock de moeilijkheden van vier vriendinnen. Het opschrift voorin het boek speelt daarbij een grote rol. ”Voor Stephen, Beverly’s lieve kleinzoon, die de familie leerde dat het syndroom van Down eerder een zegen dan een kruis betekent”.

Sylvia, Brenda, Cathy en Tory zijn vier vriendinnen die in totaal verschillende omstandigheden verkeren. Sylvia -de oudste van het viertal- is net verhuisd naar Nicaragua. Daar werkt haar man als zendingsarts. Ze mist haar vriendinnen erg en heeft bovendien het gevoel dat ze geen doel meer heeft in haar leven. Dat idee raakt ze snel kwijt als een orkaan een vloedgolf aan werk met zich meebrengt. Gewonden die verzorging nodig hebben, kinderen van wie de ouders zoek zijn, Sylvia komt handen tekort.

Brenda’s zoon Joseph is herstellende van een harttransplantatie. Door de enorme kosten die deze behandeling met zich meebrengt, ziet zijn moeder zich genoodzaakt om ’s avonds te gaan werken. Het valt niet mee om een prettige baan te vinden.

Dierenarts Cathy -gescheiden- heeft het nodige te stellen met haar drie kinderen. Mark, de jongste, is betrapt op het gebruik van drugs en zijn schoolresultaten laten veel te wensen over. De twee oudere kinderen zijn -evenals Mark- behoorlijk brutaal. Cathy is bang dat Steve, haar vriend, hun relatie vanwege haar gezinssituatie zal verbreken.

Tory -getrouwd met Barry- heeft twee kinderen en raakt „ongepland” zwanger van de derde. Al snel slaat de schrik om in vreugde. Totdat een test uitwijst dat hun kindje het syndroom van Down heeft. Tory vindt het moeilijk te verwerken, maar ziet ook de mogelijkheden die deze kinderen hebben. Barry reageert heel anders. De enige optie om zijn gezin te ’redden’ is abortus, zo vindt hij. Zijn wens leidt tot grote relatieproblemen.

Het boek is een vervolg op ”Een geschenk uit de hemel”. De auteurs grijpen regelmatig terug, maar de wijze waarop dat gebeurt is niet hinderlijk. Er gebeurt veel in de roman. Bijna ieder hoofdstuk is vanuit een ander perspectief geschreven. Wat mij betreft springt de weergave van het gezinsleven van Tory en Barry er bovenuit.

De strijd tussen het paar, de wijze waarop Tory met haar zwangerschap bezig is, maar ook de uiteindelijke acceptatie van Barry dat zijn dochter gehandicapt zal zijn, is realistisch beschreven. De reden dat Barry voor abortus is, heeft namelijk zijn oorsprong in het verleden. Hij heeft een autistische broer, Nathan. Deze broer zit alleen maar fluitend voor zich uit te staren. Zo’n leven wenst Tory’s man niet voor z’n dochter. Uiteindelijk ziet hij echter zijn verkeerde standpunt in en zegt hij aan het eind van het boek tegen zijn pasgeboren dochter: „Sommige mensen denken dat Nathan een waardeloos leven leidt. Maar het ligt er maar aan met welke ogen je kijkt, met die van God of met die van de mensen.”

Een minpunt van de roman is de moderne levenswijze van hoofdpersonen. Zo hadden Barry en Tory geen derde kindje „gepland” en is Sylvia in de wolken als haar dochter haar belt dat zij en haar man er klaar voor zijn om een gezin te gaan stichten.