Binnenland

Moeder worden voor tiener soms positieve levenswending

AMSTERDAM. Als tieners ongewenst zwanger raken én hun baby ter wereld brengen, is dat voor hen niet alléén maar een belasting of negatieve ervaring. Regelmatig ervaren zij het krijgen van een kind ook als een „positief keerpunt” in hun leven, zei onderzoekster Marianne Cense vrijdag op een symposium in Amsterdam.

13 May 2016 22:12Gewijzigd op 16 November 2020 03:32
Beeld iStock
Beeld iStock

Met name als tieners eerder te kampen hadden met verslaving, mishandeling of zelfverwonding, kunnen de zwangerschap, het baren en het daarna verzorgen van het kind een „kantelmoment” in hun leven zijn. „Het moederschap geeft hun leven doel en richting”, aldus Cense, die als senior onderzoekster werkzaam is bij Rutgers.

Zij citeerde onder meer een tienermoeder die aangaf dat het moederschap haar meer status en positie gaf binnen haar familie. „Nu ik een kind heb, behandelen ze míj niet meer als een kind. Ik ben nu ook veel gemotiveerder om een thuisstudie te doen.”

Cense hield over het „duivelse dilemma van abortus of tienermoeder” diepte-interviews met 46 meiden en 13 professionele hulpverleners. Het beeld dat uit haar onderzoek naar voren komt, is divers. Van haar jonge gesprekspartners hadden er vijftien een abortus ondergaan. Sommigen van hen hebben ook achteraf vrede met die keuze. „Mijn vriend en ik wilden het kind niet laten komen. We konden amper voor onszélf zorgen.”

Positieve draai

Anderen proberen er met de moed der wanhoop een positieve draai aan te geven. „Elke dag denk ik eraan. Elke dag moet ik er nog om huilen. Ik heb ervan geleerd dat ik mijn éígen keuzes moet maken. Wat ík wil is ook belangrijk, niet alleen wat anderen willen”, zegt een tienermeisje dat het gevoel heeft door familieleden onder druk te zijn gezet.

Wat in alle gesprekken duidelijk werd, is dat abortus in Nederland nog altijd een beladen thema is en dat het voor ongewenst zwangere tienermeiden bijzonder zwaar is een keuze te maken tussen afbreking van de zwangerschap of uitdragen van de vrucht. Een meisje dat abortus liet plegen, gaf achteraf aan dat het vooral een rationele keuze was, waar haar gevoel zich tegen verzette. „Wie wil zoiets nou?! Het was misschien wel het beste, maar ik had toch het gevoel dat ik iets, binnen in mij, moest beschermen. In het maken van die keuze ben ik niet goed begeleid.”

Dergelijke klachten over het besluitvormingsproces kwam Cense vaker tegen. Een van de tienermeiden: „Als ik meer steun had gehad van mijn ouders en van mijn vriend, had ik de zwangerschap niet afgebroken. Maar nu die steun er niet was, kon ik niet de moeder zijn die ik graag wilde worden en koos ik toch voor abortus.”

De onderzoekster benadrukte dat er in Nederland wel degelijk „keuzehulp” bestaat. „Maar dan moet je als jong meisje die route wel weten te vinden. Vooral ná de abortus is er weinig steun; vaak maar één afrondend gesprek, en dat is het dan. Niemand die later nog eens vraagt: Hoe is het met je? Kun je het allemaal wel verwerken?”

Cense verzorgde vrijdag een van de deelsessies op het symposium ”God, seks en politiek”, georganiseerd door het tijdschrift Religie & Samenleving, in samenwerking met onder meer ForumC. Andere deelsessies gingen over de visie van moslims en orthodoxe christenen op seksualiteit en over de gewetensbezwaarde trouwambtenaar.

In een discussieronde gaf D66-senator Schnabel, voorheen directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP), aan dat hij niet verwacht dat –na de openstelling van het huwelijk voor paren van gelijk geslacht– er in Nederland een voorziening zal komen waardoor drie of meer personen met elkaar kunnen huwen. „Nee, zulke relaties zijn veel te ingewikkeld. Zelfs van overzichtelijker relaties, tussen twee personen, zien we dat de houdbaarheid ervan onder druk komt te staan. Niet voor niets startte de ChristenUnie in Amersfoort-Vathorst een actie om het aantal echtscheidingen en relatiebreuken terug te dringen.”

Zedenpolitie

In een deelsessie over ”Weifeldocenten en weigerbakkers” refereerde Cors Visser, directeur van ForumC, aan een voorlichtingsfilmpje van de Jehova’s Getuigen, waarin deze richting kinderen aangeven dat homo’s en lesbiennes alleen in het paradijs kunnen komen als zij veranderen. Visser noemde de actie van het COC tegen dat filmpje „een hetze.” Die benaming schoot vrijdag in het verkeerde keelgat van een vertegenwoordiger van het COC. „Weet u wel wat men in andere landen bedoelt als men zegt dat homo’s moeten ”veranderen”? Wie dat beseft, gebruikt zo’n woord niet.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer