Joël Landes werd geboren in Alès als zoon van ds. Paul-Aimé, een bekende naam in de Unepref (Union Nationale des Églises Protestantes Réformées Évangéliques de France). Alès ligt in de Cevennen, het meest protestantse deel van Frankrijk, en sinds zijn prilste jeugd is Joël Landes vertrouwd met de sfeer van het Franse protestantisme.

Dat besefte hij pas echt toen hij op een zomerkamp in contact kwam met jongeren zonder enige christelijke achtergrond. „Ik was toen veertien jaar. Als jongeren onder elkaar begin je dan op die leeftijd diepgravend te bomen over allerlei zaken, ook over het geloof”, beschrijft ds. Landes de ingrijpende verandering in zijn leven. „Tijdens die gesprekken drong het tot me door hoe gezegend ik was. Ik kende God, in tegenstelling tot die jongeren die zo veel misten. Ook na het kamp bleven we corresponderen over geloofszaken en de Bijbel. Dat gaf bij mij een verdieping en vanaf toen ervoer ik een roeping tot de dienst van de Heere.”

Ds. Landes wilde aanvankelijk leren voor filmregisseur. De roeping tot predikant werd echter zo sterk dat hij begon met de theo­logiestudie aan de Faculté Jean Calvin in Aix-en-Provence.

Ook tijdens zijn theologiestudie had Joël bijzondere aandacht voor het omgaan met de jeugd en de ‘kunst’ van het communiceren van het Evangelie. Hij studeerde af op een exegetische studie over enkele gedeelten van Markus, met een focus op de pedagogische en didactische bekwaamheden van Jezus in Zijn onderwijs aan de discipelen.

Eenmaal bevestigd als predikant-evangelist in de Unepref­gemeente Marseille-Zuid merkte ds. Landes dat er binnen de Unepref weinig reflectie was op evangelisatiemethoden. Van het een kwam het ander en zo is hij nu hoofd van de commissie landelijk jeugdwerk van de Unepref.

Zoals zo veel protestantse jongeren was Joël Landes erg actief in de padvinderij.

Waarom is de scouting zo populair bij Franse protestanten?

„Het is een lange traditie dat protestantse jongeren bij de scouting actief zijn. Binnen de Franse padvinderij bestaat een onderafdeling, de EEUdF (Éclaireuses et Éclaireurs Unionistes de France), die oorspronkelijk een protestantse tak was binnen de padvinderij. Veel protestantse jongeren leerden bij de scouts de sterke gemeenschapszin en overlevingstechnieken. Zelf leerde ik er met jeugd om te gaan.”

U werkt samen met Harriëtte Smit, uitgezonden door de GZB. Kan een Fransman samenwerken met een Nederlandse?

„Ja, dat gaat uitstekend. Harriëtte Smit was aanvankelijk jeugdwerkleider in Bordeaux, maar is sinds september 2015 trainer-adviseur bij het landelijke jeugdwerk en dus een collega. Wij kunnen van elkaar leren. Harriëtte is in Nederland opgeleid en zij heeft duidelijk een andere aanpak. Hier in Frankrijk worden wij als jeugdwerkleiders overladen met theoretische kennis en zijn geneigd tot doordenking en beschrijvingen van allerlei doelen. Bij Harriëtte Smit staat de spontaniteit centraal. Zij begint gewoon een sfeer of ambiance te creëren, dat is voor haar belangrijk.”

Wat doet u als het gaat om bezinning op bijvoorbeeld relatievorming en gebruik van sociale media?

„Uiteraard is er aandacht voor relaties en seksualiteit en internetgebruik. De uitslag van een onlangs gehouden onderzoek onder jongeren verraste mij echter. Niet game- of pornoverslaving bleek het grootste probleem, maar de eetverslaving.”

Voor welke uitdaging staat het kerkelijk jeugdwerk?

„Jeugdwerk moet een brug slaan tussen jongeren en de kerk of het geloof. Voor mij is het belangrijk dat de kerk uitnodigend is voor jongeren en dat de kerkorganisatie geen barrière vormt.”

In het Franse Anduze had vorige week de landelijke vergadering plaats van Unepref. RD-medewerker Gerrit van Dijk interviewde drie betrokkenen. Vandaag het tweede interview.