Volgens Taelman, die de opmars van algen onderzoekt, worden de kleine organismen steeds belangrijker voor de economie. Bovendien kunnen algen volgens haar de oplossing bieden voor toekomstige milieuproblemen.

Taelman ziet op korte termijn vooral kansen in de productie van vis- en veevoer. Algen bevatten namelijk veel eiwit, olie en vitaminen. „In de aquacultuur is bijvoorbeeld 5 kilo wilde vis nodig om 1 kilo zalm te produceren. Die wilde vis op zijn beurt eet algen. Een duurzame oplossing zou zijn om de tussenstap, de wilde vis, over te slaan en de zalm algen te voeren.”

Wat de veevoerindustrie betreft, die importeert massaal soja als eiwitbron. Die soja is afkomstig uit landen zoals Brazilië, waar het Amazonewoud wordt gekapt om plaats te maken voor sojaplanten die in Europa moeilijk geteeld kunnen worden. Ook andere waardevolle ecosystemen worden bedreigd door de stijgende vraag naar soja.

„Het is belangrijk om onze ecologische voetafdruk te verminderen en die natuurgebieden te behouden. Europa moet de import beperken en meer zelfvoorzienend zijn op het vlak van eiwitproductie”, vindt Taelman.

Ook andere sectoren tonen interesse in algen. Chemische bedrijven bijvoorbeeld halen er kleurstoffen uit en de energiebranche onderzoekt de mogelijkheden om biodiesel, bio-ethanol of biogas te produceren uit algen. Dat laatste zou kunnen bijdragen aan de Europese doelstelling om in 2020 een vijfde van de energiebehoefte te winnen uit hernieuwbare bronnen.

Ook de voedingswaarde en de gezondheidsvoordelen van algen bij consumptie door de mens worden onderzocht. Algen worden beschouwd als ”superfood” en lijken componenten te bevatten die de kans op de ontwikkeling van kanker verminderen en het immuunsysteem versterken.

Bijkomend voordeel is dat algen vrij eenvoudig te kweken zijn. Ze concurreren niet met gewassen om vruchtbaar land omdat ze in een waterig milieu groeien, zoals vijvers of zakken. „Gronden die qua voedingsstoffen volledig zijn uitgeput, kun je nog wel gebruiken om algen te kweken”, zegt Taelman. „Bovendien kunnen ze groeien op afvalproducten zoals urine of vergiste mest, en nemen ze CO2 op.”

Energie

Wat een doorbraak van algen nog tegenhoudt is de hoeveelheid energie die nodig is om het productieproces te laten draaien.

„Als producent van algen heb je de indruk dat je duurzaam werkt. Je produceert algen op basis van rookgassen waar CO2 in zit, en afvalwarmte. Maar de pompen en ventilatoren die je nodig hebt in je installatie, verbruiken zo veel energie dat het saldo van het hele proces uitkomt op nul of zelfs negatief is, vanuit het oogpunt van duurzaamheid”, zegt Taelman.

Toch blijft ze positief. „Er is nog veel vooruitgang mogelijk, de technologie zal efficiënter worden.”