Negen op de tien gemeenten hielden geld over op het gebied van dagbesteding, begeleiding en ondersteuning. En zes op de tien gemeenten hadden eind vorig jaar nog geld op de plank liggen voor huishoudelijke hulp.

Aan de enquête deed bijna een derde van alle gemeenten mee. Ruim de helft daarvan had op de post Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning) zelfs een overschot van 15 procent of meer. Voor alle gemeenten samen zou dat neerkomen op een bedrag van minstens 310 miljoen euro.

Verschillende betrokken organisaties zijn boos over de overschotten. Ze noemden het ‘ongehoord’ (ouderenbond ANBO), ‘ongekend’ (patiëntenfederatie NPCF), ‘onterechte borstklopperij’ (belangenorganisatie Ieder(in) en ’onacceptabel (FNV). Volgens de organisaties is het geld over omdat gemeenten te weinig besteden aan hulp, niet omdat het minder nodig zou zijn.

„Mensen komen hulp en hulpmiddelen tekort en maatwerk ontbreekt. De gevolgen werken met een domino-effect door in het leven van mensen. Dan kan het niet zo zijn dat er tegelijk miljoenen zorgeuro’s op de plank blijven liggen”, zegt Dianda Veldman van NPCF. „Het is onbegrijpelijk dat zorggeld niet wordt uitgegeven terwijl tienduizenden thuiszorgmedewerkers worden ontslagen of worden gedwongen om loon in te leveren en nog veel meer kwetsbare mensen hun zorg verliezen”, aldus Sarah Dobbe van de FNV.

Staatssecretaris Martin van Rijn reageerde voorzichtig. Gemeenten moeten bij zichzelf te rade gaan of ze zuinig zijn of te zuinig, zei hij. Maar hij wees erop dat gemeenten uit hun budget meer moeten betalen dan alleen de Wmo en dat ze zelf mogen bepalen hoe ze dat budget verdelen.

Kamerlid Joram van Klaveren (VNL) wil van de staatssecretaris tekst en uitleg over het miljoenenoverschot op het zorgbudget. Hij vindt dat gemeenten die bezuinigen op thuiszorg en te weinig uren huishuidelijke hulp toekennen, hulpbehoevenden duperen.