Nu de laatste ronde van die gesprekken in Genève gaande is, is er van dit optimisme weinig meer over. De VN spreken van een staakt-het-vuren. Maar er is nauwelijks een regio in het land waar niet opnieuw hevige gevechten plaatsvinden. Washington en Moskou houden echter vol dat de wapenstilstand nog steeds een feit is, en alleen onder druk staat.

En dan is er nog de vermeende Russische aftocht. Enkele weken geleden wist het Syrische leger de historische stad Palmyra terug te veroveren op Islamitische Staat (IS). Dit succes was vooral te danken aan de massieve Russische ondersteuning. Een Russische commando-eenheid heeft actief aan die strijd deelgenomen.

Aan de vooravond van het recente bezoek van de Israëlische premier Netanyahu aan Moskou meldden Israëlische media dat Russische eenheden in Syrië tot tweemaal toe hadden geschoten op een Israëlische straaljager. Het Russische leger is dus nog steeds present in zuidelijk Syrië.

De laatste maanden is veel gesproken over een ”plan B” voor Syrië, waarmee een opdeling van dat land werd bedoeld. Er zijn momenteel echter indicaties dat met dit plan B een militaire escalatie in Syrië wordt beoogd.

In Amerikaanse media werd bericht dat de CIA samen met een aantal bondgenoten in het Midden-Oosten werkt aan een plan om de wapenleveranties aan de Syrische oppositie drastisch op te voeren. Het is bekend dat dit de nadrukkelijke wens is van vooral Turkije en Saudi-Arabië. Vervolgens kondigde de Amerikaanse president Obama afgelopen maandag aan dat hij had besloten om 250 extra leden van een ”special operation force” naar noordelijk Syrië te sturen. Die zouden woensdag zijn aangekomen. De Verenigde Staten zouden bovendien voornemens zijn om in het noorden van Syrië twee militaire vliegvelden te bouwen.

Moskou reageerde verbolgen. In Russische ogen vormt dit een schending van het internationale recht, omdat de Syrische regering geen toestemming is gevraagd.

De afgelopen vijf jaar waren er in de kwestie Syrië in het Westen voortdurend wisselende prioriteiten. In het begin was men erop gebrand president Assad te onttronen. Maar na de komst van IS werd de bestrijding van deze terreurorganisatie topprioriteit. Recente ontwikkelingen duiden erop dat het Westen en zijn bondgenoten thans vooral verdere successen van het Syrische leger willen voorkomen. Het zal echter IS zijn dat van deze nieuwe strategie het meest zal profiteren.