Ds. George Curry, predikant van een anglicaanse gemeente in Newcastle-upon-Tyne, schetste de levensloop van Ryle.

In Ryles autobiografie, waaruit ds. Curry veel citeerde, schrijft deze met het oog op zijn kinderen over het wonder van Gods soevereiniteit en liefde in zijn bekering.

De bediening van Ryle kenmerkte zich door eenvoud, aldus ds. Curry. In zijn preken beklemtoonde hij de zondigheid van de zonde, de geschiktheid van Christus, de noodzaak van wedergeboorte en bekering en de noodzaak van een heilig leven.

Het thema van de lezing bleek een treffende samenvatting van zijn werk als predikant: ”J. C. Ryle: Minister of Grace”. De levensschets vormde een spiegel voor de aanwezige predikanten om in deze tijd het goede nieuws te blijven verkondigen.

De noodzaak van deze prediking werd extra duidelijk in de lezing van David Vaughn, kerkplanter in Aix-en-Provence (Frankrijk). Hij sprak over de groei en bloei van Gods Koninkrijk in een gevallen wereld. Ontroerende voorbeelden van zelfverloochening en toewijding aan de Heere werden als stimulans aangehaald om oog en hart te hebben voor hen die zonder God leven.

Missionaire ijver is een natuurlijk gevolg van een gezond christelijk leven. Deze ijver voor God en de uitbreiding van Zijn Koninkrijk is niet gemakkelijk en brengt kruisdragen met zich mee. Daarom is het verspreiden van het Evangelie een zaak van geloof. Het geloof in de liefde van Christus is de bron van de bewogenheid met de naaste.

Vaughn wierp de vraag op wat de beste kwalificatie is voor een zielenwinner. Zijn antwoord: hij moet mensen liefhebben. Liefde tot verloren zielen is een primaire vereiste voor alle dienaren van het Woord. Het bereiken van de medemens zonder Christus is niet alleen een zaak van geloof en liefde, maar ook van hoop. Op grond van Gods beloften mag er verwachting zijn dat de Heere zondaren uit de duisternis trekt. Deze hoop voedt de ijver om de naaste voor Christus te winnen.

’s Middags hield Iain Murray, de voorman van de Banner of Truth-trust, een lezing over het leven van John Elias (1774-1841). Deze werd door God op bijzondere wijze gebruikt om in Noordwest-Wales velen tot Christus te leiden. Murray liet zien dat de kracht van Elias’ prediking niet lag in menselijke kwaliteiten, maar te danken was aan de zalving met de Geest. Het kenmerk van een Geestvervulde prediking is dat de boodschapper en de boodschap in elkaar overvloeien. Murray typeerde John Elias als een vurige prediker en als een wachter die de Bijbelse leer van verzoening beschermde tegen de invloeden van arminianisme.

In de avondlezing rondde David Campbell zijn behandeling van de zeven kruiswoorden van Jezus af. In de duisternis van Golgotha roept Jezus Zijn laatste woorden –Het is volbracht– uit, waarna Hij de geest geeft. In deze woorden klinkt door dat Golgotha een plaats van overwinning is.

Met aandrang mag verkondigd worden dat God in Christus genadig is. Het zesde kruiswoord laat ook zien dat de toekomst van de kerk zeker en vast is. Jezus is Koning en Hij zal Zijn kerk hier bewaren en straks thuis halen.

Vrijdag wordt de conferentie afgerond met een lezing van emeritus predikant Graham Heaps en de slotpreek van Mark Johnston, predikant van Bethel Presbyterian Church te Cardiff.

Ds. A. A. F. van de Weg, predikant van de hersteld hervormde gemeente in Abbenbroek, doet deze week verslag van de jaarlijkse predikantenconferentie in het Engelse Leicester. Vandaag aflevering 3 (slot).