Benthuizenaar Pos (lid van de plaatselijke gereformeerde gemeente) neemt zaterdag tijdens het voorjaarscongres in Ede het stokje over van Jan-Willem Kranendonk. Die was in 2013 de jongste voorzitter ooit. Pos is bij zijn aantreden zelfs nog een paar dagen jonger.

De student politicologie aan de Universiteit Leiden noemt zichzelf „gedreven in het uitdragen van politiek op grond van de Bijbel.” Vanwege het „principiële en positief-christelijke geluid” van SGP-jongeren sloot hij zich eerder bij die club aan, waarvan hij sinds december politiek bestuurslid is.

Waarom wil je voorzitter worden?

„Die functie biedt mij een prachtige kans om mijn sterke verantwoordelijkheidsgevoel en vermogen tot coördineren en delegeren in te zetten bij het uitdragen van de boodschap van christelijke politiek. Als voorzitter kun je actuele vraagstukken belichten vanuit een invalshoek die is gefundeerd op onze beginselen en die jongeren aanspreekt.”

Wat wordt je kernboodschap?

„Veiligheid vind ik een belangrijk thema. Verder zal ik inzetten op de bescherming van ongeboren leven: abortus mág niet. Ook over de wantoestanden in de prostitutie, de vrijheid van onderwijs en onze solidariteit met Israël ga ik graag het debat aan. En soms zullen we op ludieke wijze aandacht vragen voor actuele kwesties.”

Het lijkt soms wel of élk standpunt moet worden opgeleukt.

„Als we denken dat we daarmee de aandacht weten te vestigen op zaken die wij graag voor het voetlicht willen brengen, kiezen we voor een ludieke vorm. Maar we doen dat bewust slechts enkele keren per jaar, zodat het geen gewoonte wordt.”

Komt er onder jouw leiding meer samenwerking met CU-jongerenclub PerspectieF en het CDJA?

„Daar sta ik zeker voor open. Mogelijkheden tot constructieve samenwerking laten wij niet passeren. Als christelijke politieke jongerenorganisaties werken we nu af en toe ook al samen.”

Zie je ook iets in nauwere samenwerking tussen SGP en CU?

„Prima als zij hun krachten bundelen waar dat kan. Dat gebeurt al, bijvoorbeeld richting het kabinet. Ik zie ze niet naar elkaar toegroeien, al ontwikkelen de partijen zich wel. Zo stelt de CU zich open voor rooms-katholieke kiezers. De SGP noemt zich tegenwoordig „positief-christelijk” en benoemt bepaalde zaken nu anders: de euthanasie- en abortusstandpunten heten nu „voor het leven.” Daardoor klinkt hetzelfde, vertrouwde geluid fris. Overigens ben ik erg tevreden over de partij. Ik zie geen zaken waarvan ik vind dat die absoluut anders moeten.”

Hoe typeer je de relatie tussen SGP-jongeren en de moederpartij?

„Die verhouding moet zich kenmerken door gezonde contacten en goed overleg. Dan kun je veel aan elkaar hebben. Via ons kunnen jongeren enthousiast worden gemaakt voor de politiek en kan politiek talent worden ontdekt.”

Is de verhouding nu niet erg close?

„We hebben als jongerenorganisatie ruimte om op te vallen door speelse acties en om andere, afwijkende standpunten in te nemen. We zijn het echt niet overal over eens. De moederpartij geeft bijvoorbeeld geen stemadvies bij het referendum van morgen, wij roepen mensen ertoe op voor te stemmen. Zo houden we elkaar scherp.”

Hoe wil je meer jeugd aan de SGP-jongeren gaan binden?

„Door ons geluid van politiek op grond van de Bijbel helder en actief uit te dragen. En door allerlei mooie evenementen te organiseren. Ik wil jongeren ook zelf laten meedenken over politieke thema’s die voor hen belangrijk zijn.”

Zou je na het voorzitterschap actief willen worden voor de SGP?

„Ik wil me dan zeker inzetten voor de partij. Hoe precies, kan ik nog niet zeggen. Ik richt me nu eerst op mijn nieuwe functie.”