„En als zij Hem wegleidden, namen zij enen Simon van Cyréne, komende van de akker en legden hem het kruis op, dat hij het achter Jezus droeg.”

Niemand onder de Zijnen was er die Jezus’ kruis gewillig voor Hem droeg, waaraan Hij zo bloedig moest sterven voor anderen. Deze Simon bekleedde hier de plaats van Simon Petrus, die beloofd had met de Heere Jezus in de dood te gaan. Simon van Cyréne werd gedwongen de zwakke Heiland tot hulp te zijn en Zijn kruis achter Hem naar de strafplaats te dragen. Daar werd niemand gevonden die gewillig was de lijdende Zaligmaker deze kleine dienst te bewijzen en daarom moest iemand met geweld, tegen zijn zin, ertoe gedwongen worden. Dit moet niet verstaan worden alsof Simon van Cyréne de Heiland Zijn kruis alleen maar voor een gedeelte achter Hem heeft helpen nadragen, zodat de Heiland het kruis van voren en Simon het van achteren of het onderste daarvan droeg. Dit zou Jezus weinig of geen verlichting hebben kunnen aanbrengen, zoals uit de wijze van het dragen van het kruis kan worden afgeleid. Veel geloofwaardiger is het, zo niet genoegzaam klaar en zeker, dat Simon van Cyréne het hele kruis op zijn schouders alleen gedragen heeft achter de Heere Jezus. Dat is: op zodanige wijze dat Jezus door de krijgsknechten vooruit geleid werd en Simon met het kruis op zijn schouders kort achter Hem aan kwam, samen op weg naar de strafplaats, waar Simon van zijn last ontheven werd en de Zaligmaker aan het kruis genageld en gedood.

Theodorus van der Groe,
predikant te Kralingen

(”Predicatiën over het lijden van onze Heere Jezus Christus”, 1842)