„Religie uit de samenleving weren is geen oplossing”, schrijft Schäuble in het jongste nummer van het Duitse tijdschrift Pastoraltheologie. „Waar dat nagestreefd wordt, mislukt het steeds. Voor onze democratie is religie een belangrijke bron van politiek handelen.” Het blad Pastoral­theologie is geheel gewijd aan ”2017 – 
Jubel und Trubel im Namen der Reformation!?”, naar aanleiding van 500 jaar Reformatie in 2017.

Omgekeerd moet de christen het eigen terrein van het politieke respecteren, stelt de CDU-minister. Hij beroept zich hierbij op de onderscheiding van de beide regimenten bij Luther. Die zijn echter ook op elkaar betrokken. „Religie en geloof zijn daar het sterkst, waar zij niet met elkaar geïdentificeerd worden noch tot elkaar gereduceerd worden.”

Schäuble stelt verder dat het in de Reformatie primair ging om geloofsvragen, die vervolgens aanzienlijke politieke, economische en maatschappelijke gevolgen gehad hebben. „Ik ben er vast van overtuigd dat de Reformatie nooit die werking had kunnen krijgen als zij niet van een innerlijke, geestelijke kern was uitgegaan.”

Schäuble wijst erop dat de Reformatie „eerlijk” herdacht moet worden. Zij heeft volgens hem tegenstrijdige gevolgen gehad: enerzijds de moderne vrijheid van godsdienst, anderzijds godsdienstige vervolging en buitensluiting. De Reformatie heeft Europa ook geleerd om met religieuze pluraliteit om te gaan, zij het dat dit een moeilijk leerproces is geweest, vergezeld van veel bloedvergieten.

Redactielid Harry Oelke spreekt van een „moeilijke” erfenis van de Reformatie, onder meer verwijzend naar de manier waarop Luther omging met dopersen en Joden. Toch overheerst het positieve. Door „het geloof alléén” is de mens „bevrijd tot een evangelisch leven los van de sacramentele bemiddeling van de kerk.” Het bood de mens de gelegenheid zijn eigen leven en de kerk vorm te geven. „Revolutionair.”