Het WI-SGP presenteerde maandag in Den Haag de publicatie ”Recht omarmen”, over christelijke politiek in de strijd tegen onrecht en armoede. Everse begeleidde de totstandkoming ervan.

„Onrecht en armoede zijn een aantasting van Gods beeld in de mensen die daaronder lijden”, stelt de wetenschappelijk medewerkster. „Armoede beperkt zich niet tot geldgebrek, maar betreft ook politieke onderdrukking, ecologische uitputting, economisch tekort of geloofsvervolging.”

Welke rol heeft de overheid in het bestrijden van die problemen?

„De Bijbel zegt ons: „Doet recht aan de arme, de wees en de verdrukte.” De overheid moet dus gerechtigheid bevorderen. Door de ongerechtigheden die armoede in stand houden te corrigeren, door noodhulp te verstrekken en budget beschikbaar te stellen voor ontwikkelingsorganisaties en door zelf consistent te handelen, zodat ontwikkelingshulp niet door ander overheidsbeleid wordt ondermijnd.

Ontwikkelingssamenwerking is echter niet alleen iets voor de overheid, maar voor de hele samenleving. De overheid is aanvullend op wat de maatschappij doet. Zij moet daarom vrijgevigheid bij particulieren en bedrijven stimuleren.”

Is dat wel een overheidstaak? Is vrijgevigheid geen goed werk, opkomend uit persoonlijk geloof?

„Uit de Bijbel leiden wij af dat vrijgevigheid een maatschappelijke deugd is. En we leven allemaal uit algemene genade. Alleen al daarvoor mogen we God dankbaar zijn. De overheid moet de voorwaarden scheppen waarbinnen een samenleving goed functioneert. En dat gebeurt pas als iedereen zijn inkomen niet alleen aan zijn eigen genoegens besteedt.”

De overheid heeft volgens de Nederlandse Geloofsbelijdenis de taak om het Koninkrijk van Jezus Christus te doen vorderen en het Evangelie overal te doen prediken. Strekt zich dat ook uit tot het terrein van ontwikkelingssamenwerking?

„Het is schrijnend wanneer het Evangelie niet overal gepreekt mag worden. Geloofsvervolging brengt evenzeer ellende als gebrek aan huisvesting en levensonderhoud. Opkomen voor vervolgde christenen zien wij daarom ook als een vorm van ontwikkelingssamenwerking.”

Moeten aan het verstrekken van ontwikkelingshulp voorwaarden worden verbonden, bijvoorbeeld dat het geld alleen op Bijbels verantwoorde wijze mag worden ingezet?

„De samenwerking die de overheid aangaat met bedrijven en ontwikkelingsorganisaties kan niet neutraal zijn. De overheid moet het algemeen belang behartigen. Zeker als bedrijven ondernemen in een ontwikkelingsland moet de overheid ook sociale en ecologische voorwaarden stellen, zodat economische groei van die bedrijven geen destructief effect heeft op de lokale gemeenschap of het milieu.”

Het WI-SGP stelt voor 1 procent van het nationaal inkomen aan ontwikkelingssamenwerking te besteden, waarvan de helft wordt opgebracht door de samenleving. Hoe dwing je dat af?

„Onze oproep tot vrijgevigheid staat los van dwang. Mensen zijn vrij. Maar wij hopen dat ze niet alleen geven vanuit een innerlijke motivatie, maar ook vrij van eigenbelang.

Nederlanders zijn enorm kritisch op wat er precies met hun euro’s gebeurt. Wij zeggen: durf los te laten, in het vertrouwen dat die euro’s goed terechtkomen. Dat corruptie bestaat, ontslaat je nog niet van de opdracht om vrijmoedig te geven. Een feit is dat –mede dankzij de hulp– in Afrika 80 procent van de kinderen naar school gaat.”