Deze woorden klonken de afgelopen week in het grote complex van het Gereformeerd Millennium Centrum in Jakarta, op de weekconferentie tijdens de jaarlijkse bestuursvergadering van de World Reformed Fellowship.

Het thema was: ”Gereformeerde theologie en haar bijdrage aan de wereld”. Iedere avond was er een uitgebreide lezing. De vrijdag werd geheel gevuld met wetenschappelijke voordrachten. Op zaterdag werd de conferentie afgesloten in de Messias Kathedraal onder het gehoor van duizenden belangstellenden en met diverse sprekers uit alle continenten, onder wie de gouverneur van Jakarta.

Minderheid

Tijdens de avondlezingen werd vooral nadruk gelegd op de betekenis van de gereformeerde theologie voor nu. Aan de orde kwamen onder andere de apologetiek (dr. Henk Stoker), gereformeerde theologie in kerk en samenleving (dr. Stephen Tong), de roeping van een christen bij Calvijn (dr. Matthew Ebenezer) en de gereformeerde leer van Gods voorzienigheid (dr. Paul Wells).

De rode draad was dat christenen veel vijanden hebben. Bijvoorbeeld op het gebied van de seculiere cultuur, de verschillende godsdiensten, de politiek en de moderne theologie. Maar zij hebben als grootste vijand zichzelf. Christenen zijn een minderheid –waar dan ook ter wereld–, maar ze gedragen zich nooit als een minderheid. Ze zwemmen tegen de stroom in en hebben een vechtersmentaliteit als het gaat om de waarheid over God en mens. Gereformeerde theologie kan dan voor sommigen wat droog en afstandelijk overkomen, maar ze is Bijbels, evenwichtig en van onuitputtelijke vitaliteit en van grote betekenis voor iedere kerk en samenleving, zo was de teneur.

Indonesië

Vrijdag was de dag waarop docenten en studenten in de theologie, voornamelijk uit Indonesië, een achttal wetenschappelijke voordrachten hielden. Thema’s als: ”Wat is de betekenis van de gereformeerde theologie voor de Bijbelse hermeneutiek?”, ”Hoe kan het evangelie van Johannes ons helpen bij het bewijzen van de echtheid van de historische Jezus?”, ”Wat leren we van Jonathan Edwards over opwekkingen en religieus gevoel?” en ”Hoe kan de invloed van muziek gebruikt worden om gereformeerde theologie te verspreiden?”, passeerden de revue.

De gereformeerde theologie is vitaal, maar moet ook levend gehouden worden. Zaterdag werden er door gastsprekers regelmatig schoten voor de boeg gegeven. Dr. Andrew McGowan uit Schotland hield een spiegel voor over het morele verval van de kerk van John Knox. In zijn analyse wees hij erop dat het verval doorzette toen de vraag naar de wil van God werd ingeruild voor de vraag naar de mening van kerk en samenleving. Hij riep op blijvend te strijden voor het gezag van de Schrift en de gezonde leer.

Christus maakt Zijn Kerk niet tot een reservoir, maar tot een rivier, die door deze wereld stroomt. Daarop drijft de gereformeerde theologie mee, aldus dr. Flip Buys uit Zuid-Afrika. Hij hield zijn publiek voor dat het in de gereformeerde theologie zowel de verticale lijn is die telt –namelijk de geestelijke en de persoonlijke verhouding met God in Christus–, alsook de horizontale lijn, namelijk de verkondiging van het Evangelie, de verantwoordelijkheid voor elkaars welzijn en voor de samenleving.

Daarin vonden de deelnemers aan de conferentie elkaar. Kerken die zich baseren op Schrift en belijdenis moeten opstaan en de strijd aangaan.