De reptielen worden eerst levend in een kuil gegooid, waar iemand met volgens The Washington Post „hele stevige laarzen” middenin staat en ervoor zorgt dat de slangen elkaar niet verstikken. De kluwen slangen is volgens een plaatselijke krant „een spaghetti van kronkelende boze reptielen”. Pas daarna worden ze afgeslacht en gevild, waarbij de harten op een aparte stapel worden verzameld.

De huiden worden verkocht, het vlees opgegeten en het gif wordt voor onderzoek gebruikt. Dierenrechtenactivisten noemen het festival wreed voor de slangen. „Ratelslangen ratelen wanneer ze doodsbang zijn, niet wanneer ze boos zijn of willen aanvallen. Het geluid van al die ratelende slangen is feitelijk het geluid van duizenden schreeuwende slangen.”