Volgens Sharon zullen „de afspraken” over de terugtrekking worden afgerond als hij de Amerikaanse president George Bush op 14 april ontmoet. Hij zal na terugkeer in Israël het plan aan het kabinet en de Knesset voorleggen. Hij zei ook dat als de twee meest rechtse coalitiepartners -de Nationale Unie en de Nationaal Religieuze Partij- uit de coalitie stappen, hij „op dezelfde dag” een nieuwe regering zal vormen. Het is evenwel niet duidelijk met welke partijen dat zijn.

Sharon vertelde het Knesset-comité dat Israël zich niet alleen uit de Gazastrook maar ook uit vier nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever zal terugtrekken. Deze nederzettingen liggen in Samaria, het noordelijk gedeelte van de Westoever. De terugtrekking daaruit is volgens Sharon nodig om „een meer serieuze tegenprestatie” van de Amerikanen te ontvangen.

Sharon specificeerde niet hoeveel van de 22 nederzettingen in de Gazastrook Israël zal ontruimen. Wel zei hij dat daar 1,2 miljoen Palestijnen wonen en dat hij geen mogelijkheid ziet dat daar een Joodse nederzetting blijft bestaan.

Volgens eerdere mediaberichten is de kans dat Washington het terugtrekkingsplan van Sharon accepteert klein, omdat Israël ook erkenning wil van de nederzettingenblokken Gush Etzion, Maale Adummim en Ariel. Gush Etzion, Maale Adummim liggen in de buurt van Jeruzalem. Annexatie ervan zou de Israëlische controle over Jeruzalem versterken. In de Gazastrook zou Israël de zogeheten Philadelphia-corridor in handen willen houden, die tussen Egypte en de Gazastrook loopt. In het grensgebied vindt clandestiene wapenaanvoer vanuit Egypte naar de Palestijnen plaats.

Arye Eldad van de Nationale Unie beschuldigde op radio Kol Yisrael Sharon ervan de afspraken die gemaakt zijn bij de kabinetsvorming niet te honoreren. Volgens hem is er nooit gesproken over eenzijdige terugtrekking, maar over de uitvoering van de routekaart. Dit plan hield in de eerste fase een ontmanteling van Palestijnse terreurgroepen in en Israëlische „bevriezing” van nederzettingen. Uiteindelijk zou dat plan moeten leiden tot de oprichting van een Palestijnse staat naast Israël.

Ariel Sharon sprak vorig jaar in december op de Herzliya Conferentie voor het eerst over zijn terugtrekkingsplan. Volgens hem was de routekaart de beste manier om vrede te bereiken. Hij zei ook dat als dit vredesplan niet kan worden uitgevoerd omdat de Palestijnen de terreurorganisaties niet ontmantelen, Israël eenzijdige stappen zou moeten ondernemen. Het doel van zijn plan is volgens hem de Israëliërs maximale veiligheid te geven en de druk op leger en veiligheidsinstanties te verminderen.

Sharon sprak toen over terugtrekking naar veiligheidsgrenzen en niet naar politieke grenzen. Dat wil volgens hem zeggen: Israël kan gaan onderhandelen met de Palestijnen over definitieve grenzen, zodra zij de terreurnetwerken ontmantelen, zoals de routekaart vereist.