Deskundigen hebben tbs met dwangverpleging geadviseerd voor de man. Ze denken dat hij lijdt aan paranoïde schizofrenie. Daar is H. het niet mee eens. „Het was iets eenmaligs. Tegen behandeling heb ik altijd nee gezegd, ik vond het niet nodig, nog steeds niet. Ik heb er al een jaar cel opzitten, ik heb hartstikke mijn best gedaan.”

H. is als negenjarige naar Nederland gekomen, als bootvluchteling uit Irak samen met zijn moeder en zus. Zijn vader was hen voorgegaan. Volgens zijn moeder ging het goed tot 2008. De problemen begonnen volgens haar toen hij gepest, gekleineerd en geslagen werd door jongens op school. Hij werd prikkelbaar en kreeg woede-aanvallen, waarbij hij erg agressief was. Na afloop wist hij dan niet meer wat er gebeurd was.

H. zou praten in zichzelf, op ongepaste momenten gaan lachen (ook bij zijn aanhouding) en urenlang uit het raam of in de spiegel staan staren. Artsen vermoeden dat hij stemmen hoort. Dat alles sprak H. maandag tegen. „Zij weten niet of ik stemmen hoor, zij zitten niet in mijn hoofd.”

Hij zou ook lijden aan wanen over gaatjes in zijn tanden. Daarvoor heeft hij meerdere tandartsen gezien, maar die hebben niets vastgesteld. „Kijkt u zelf maar”, zei hij daarover tegen de rechter, die vriendelijk bedankte.

Volgens deskundigen is de kans op herhaling erg groot, ook gezien H.’s ontkenning van enig probleem en zijn weerzin tegen een behandeling.

Maandagmiddag zal de aanklager de strafeis formuleren.