Op 5 september vorig jaar vroeg Maria haar volgens eigen zeggen om een half jaar te zwijgen. Zij hield haar mond vanaf de 29e september. „In dat half jaar heb ik leren luisteren en ervaren dat het fout dreigt te gaan met Nederland", zei Jomanda.

„Nederland staat op de drempel van slavernij en onderdrukking", vervolgde Jomanda. „Een moord wordt in dit land in een handomdraai gepleegd. Pim Fortuyn werd de kans ontnomen om de werkelijke boodschap, die er achter lag, vorm te kunnen geven. Bommeldingen worden als grap uitgevoerd, bezuinigingen met een glimlach aangekondigd, omdat de bedenker van dit idee geen pijn in de portemonee heeft. De media zijn steeds meer op sensatie belust en hen wordt geen halt toegeroepen. De eenheid is ver zoek. Mensen met allerlei wetten bang maken mag niet, bewustwording is beter."

Jomanda vindt het geen toeval dat Juliana net in deze tijd is gestorven, waarin zij haar zwijgen heeft verbroken. „Juliana vertegenwoordigde een eenheid, en die eenheid is heilzaam voor het volk. Daar moeten we naar streven door elke dag een minuut stilte in acht te nemen".

Desgevraagd wilde zij „niet veel woorden vuil maken" aan de kwestie Sylvia Millecam. „De familie weet hoe de vork in de steel zit", hield ze de boot af. Zij zei nog niets te hebben gehoord over een aanklacht tegen haar. De Inspectie voor de Gezondheidszorg verweet Jomanda onlangs Millecam te hebben misleid door haar te zeggen dat zij geen borstkanker had.