Ook op ouders heeft zo’n stage impact. John Olde Kalter uit het Twentse Hengelo: „Mijn vrouw en ik zeiden wel even ”wauw” toen onze Romy met haar Kaapstadplannen kwam. De eerste gedachte was natuurlijk: is het daar wel veilig?”

Jan van Riebeeck uit Culemborg stichtte Kaapstad in 1652 als verversingspost voor VOC-schepen. Het dorp aan de voet van de Tafelberg groeide uit tot multiculturele miljoenenstad, nu de tweede stad van Zuid-Afrika.

Aan de Kaap heerst een mild klimaat. Omdat er een grote blanke gemeenschap woont vallen Nederlanders op straat niet op. De standaarden zijn hoog en de prijzen laag. Studenten vinden zelfs retourtickets Amsterdam-Kaapstad voor minder dan 600 euro.

Arbeidsethos

El Niño slaat toe, de Kaap zucht nu al weken onder een hittegolf. Een Afrikaanstalige krant kopt dat het ”vrekwarm” is. Op vlakke rotsen voor de kust van Camps Bay wentelen zeeleeuwen zich in de zon. In dit wat elitaire voorstadje van Kaapstad staat het Twelve Apostles Hotel. Romy Olde Kalter loopt er stage voor haar studie facilitymanagement. Het zit er bijna op, haar ouders zijn op bezoek en ze hebben net met zicht op zeeleeuwen ontbeten. Romy is enthousiast: „Ik werk op de afdeling banqueting, we organiseren er onder meer conferenties, diners en bruiloften. Het is hard werken, maar met steeds meer verantwoordelijkheid.” Als stageopdracht organiseerde ze een evenement waarbij Kaapse vijfsterrenkelners voor een goed doel met volle dienblaadjes een straatrace liepen. „Een succes”, glundert Romy. „Zo kwam ik er ook achter dat marketing meer mijn ding is dan het evenement zelf.” Alexandra Marostica is de humanresourcesmanager van het chique hotel. „Stagiairs uit Nederland hebben een goede arbeidsethos en wij hebben volop projecten.” Ook hrm-studente Floor Kuipers loopt stage bij The Twelve Apostles, op de afdeling human resources. „Verwacht hier geen ouderwets personeelsbeleid; het gaat er heel anders aan toe.” Floor maakte functieprofielen voor een nieuw beloningssysteem, vanwege nieuwe wetgeving. „Zo hoopt de overheid scheve verhoudingen in de betaling van mannen en vrouwen, maar ook in die tussen de verschillende rassen, gelijk te trekken”, vult manager Alexandra Marostica aan.

Nederlandse voorvader

Groninger studenten tref je in alle sectoren: bij accountants, in de sport, bij reclamebureaus, grafische vormgevers, revalidatiecentra of bij mensenrechtenorganisaties. Rosalie Herik studeert toegepaste psychologie en loopt stage bij Cansa, de Zuid-Afrikaanse Kankerbestrijding. Dat past goed bij haar specialisatie gezondheid. „Kankerpatiënten uit afgelegen streken kunnen niet naar huis als ze dagelijks bestraald worden. Ze verblijven in onze zorghuizen en willen meer weten over hun ziekte en over het omgaan met emoties. Ik ontwikkelde daar een drietal trainingen voor.” Rosalie is ook positief over het leven buiten de stage. „De stad is prachtig, de omgeving ook. En ja, we gaan ook weleens uit. Maar vooral ons huis maakt mijn tijd hier onvergetelijk. Ik heb geboft met mijn huisgenootjes, we zijn net familie.”

In The Woodside, een zorgcentrum voor mensen met een ernstige verstandelijke en lichamelijke beperking, is Fatima Kriel een van de twee fysiotherapeuten. „Mijn achternaam stamt van een Nederlandse voorvader, mijn religie van slaven die uit Maleisië naar de Kaap werden gehaald.” Ze werkt vaak met stagiairs: „We komen handen tekort bij de fysiotherapie. Bewoners zijn blij met extra aandacht, motorisch boeken ze zichtbaar vooruitgang. Soms kunnen kinderen zelfs weer lopen dankzij het werk van zo’n stagiair.”

Ook Marisa Teles van de Cape Town Society of the Blind werkt graag met Nederlandse stagiairs, maar vooral vanwege nieuwe inzichten die ze inbrengen. Binnenkort begint bij haar een stagiair sociaal-juridische dienstverlening.

Veiligheid

Een totaal andere werkomgeving heeft Wouter Snoeck. Ook hij doet toegepaste psychologie, maar dan de richting arbeid & organisatie. Bij multinational Johnson & Johnson –actief in de gezondheidszorg– moet je eerst door strenge veiligheidscontroles voordat je Wouter te spreken krijgt. Hij ontwikkelde er een training op het gebied van flexibele werktijden. Met een knipoog: „Als je mij vraagt wat nou het mooiste was aan mijn tijd in Kaapstad, dan is het toch wel die training!” Daarnaast geniet Wouter met volle teugen van de stad en zijn geneugten: „Ik leef hier ontspannen. Een biertje of een glas wijn kost amper een euro. En ik begrijp ook niet waar al die ophef rond veiligheid vandaan komt. Als iemand wat overkomt is het meestal eigen schuld.” Wouter huurt voor 190 euro per maand een auto, samen met een huisgenoot die communicatie studeert en even verderop stage loopt. „Zo zijn we per persoon evenveel kwijt als het bedrag dat we terugkrijgen voor het niet gebruiken van onze OV-jaarkaart.”

Visumformaliteiten

In Kaapstad is een keur aan stagebureaus: 4Exchange, Magister, Khaya, Cape Intern, Stage-Zuid-Afrika enzovoort. Bureau Buitenlandstages van de hogeschool in Groningen werkt met XchangeSA van Karin Comer en haar team. Comer is van huis uit Afrikaanstalig, maar spreekt altijd Engels met de studenten. „Wij waren de eerste in deze markt. Jongeren uit de hele wereld vinden via ons een stageplaats, vrijwilligerswerk, een diaconaal project of invulling van een tussenjaar. Dat kan ook bij christelijke organisaties. Ons servicepakket kost gemiddeld 450 euro.” Groningen is haar grootste opdrachtgever. „De stages moeten inhoudelijk voldoen aan eisen van het onderwijs, we hebben daarover nauw contact met de school.” Comer haalt nieuwe studenten zelf van het vliegveld: „Dat persoonlijke contact, dat is heel belangrijk! Ik kan studenten zo ook beter inschatten.” Ze helpt bij visumformaliteiten, verzorgt voor de studenten een tour door de stad en geeft uiteraard de nodige veiligheidsinstructies. Huisvesting regelt ze deels in huizen die ze zelf voor dit doel aankocht. Haar lokale huismeester Wesley verzorgt het onderhoud („Dat is wel nodig als er studenten wonen!”) en houdt de veiligheid in het oog. Voor een gedeelde kamer betaal je rond de 150 euro per maand, inclusief wekelijkse schoonmaak, maar exclusief stroom en internet. Bij nood springt Comer in. „Gisteren bracht ik een student naar het ziekenhuis vanwege een acute blindedarmontsteking.”

Blokje om

John Olde Kalter prijst de Groninger hogeschool: „Zo’n lokale contactpersoon, dat was voor ons als ouders een hele geruststelling. Bovendien kreeg Romy vanuit haar opleiding een prima stagedocent. Hij belde het hotel toen we vonden dat Romy wel erg lange dagen maakte.”

De Olde Kalters vonden Kaapstad geweldig. Ze huurden een auto en toerden 1900 kilometer langs de fraaie Tuinroute. „We hebben ons beslist niet onveilig gevoeld, al zijn we die hekken en tralies bij huizen niet gewend.” Wel vond moeder Linda het jammer dat je in de stad zelf na zonsondergang niet nog even een ommetje kunt lopen. „In het donker moet je daar altijd een taxi nemen, gelukkig zijn die ook goedkoop.”

Natuurlijk gaan ook alle studenten eropuit als ze eenmaal in Zuid-Afrika zijn. Ze gaan naar wijnproeverijen, doen een townshiptour door krottenwijken, maken een wandelsurvival in de omgeving, zwemmen met haaien of zeeleeuwen, surfen, skydiven of bungeejumpen, gaan op safari of reizen naar buurlanden zoals Namibië of Mozambique.

Evelien Evenhuis, hbo-studente rechten, liep vijf maanden stage bij een mensenrechtenorganisatie, direct na een studiesemester in het Turkse Istanbul. Van Kaapstad kan ze maar geen genoeg krijgen. „Ik vind het hier zo geweldig, ik teken bij! Eind februari kom ik alweer terug voor mijn afstudeeronderzoek bij een vergelijkbare organisatie. Tussendoor moet ik helaas even terug naar Groningen voor de laatste hertentamens.”