De Nijmegenaar duwde vrouwen een pistool in de rug en dwong hen tegen een boom of muur te gaan staan, vaak wanneer ze thuis kwamen van een avondje uit. Dan moesten ze hun onderbroek uittrekken, zodat hij ze al scheldend kon betasten.

Een van zijn slachtoffers had hij een jaar lang in zijn greep. Ze werd volgens de rechtbank psychisch zo onder druk gezet dat ze hieraan geen weerstand kon bieden. Ze moest aan zichzelf zitten en Van R. verrichte zelf ook seksuele handelingen met haar.

De man was een bekende van de politie. Hij was al tweemaal eerder veroordeeld voor aanrandingen. Sinds 2008 liep hij meerdere boetes op voor het begluren van tientallen studentes.

Volgens de forensische onderzoekskliniek Pieter Baan Centrum ging het de man vooral om vernederen. Het risico op herhaling is volgens de onderzoekers groot. Maar de deskundigen konden niks zeggen over stoornissen, omdat de Nijmegenaar nauwelijks mee wilde werken aan onderzoek. Daarom kon het Openbaar Ministerie (OM) geen verplichte tbs-behandeling eisen.

Van R. toonde zich tijdens de behandeling van de zaak beledigd over de beschuldigingen. Hij ontkent ze. Van R. zei tijdens de rechtszaak schouderophalend vijf meisjes niet te kennen. Met twee anderen had hij „een soort van relatie”. Daaraan kwam volgens hem nooit geweld te pas. Een van de slachtoffers verklaarde dat Van R. haar onder meer op haar hoofd heeft gestampt.

De rechtbank schetst een beeld van een man die „uiterst geslepen is en doortrapt in zijn handelen”, en die „geen enkele verantwoordelijkheid neemt voor al het leed dat hij heeft veroorzaakt”.

Het OM had zeven jaar cel tegen hem geëist, maar de rechtbank vond niet alle beschuldigingen bewezen en legde zes jaar op.