Dat zei drs. P. J. Vergunst, algemeen secretaris van de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland, vrijdag in Gene­muiden op de regionale studiedag ”Pastoraat rondom het zevende gebod”. Het hoofd­bestuur van de Gereformeerde Bond wil met deze studiedag ouders, ambtsdragers en jeugd­werkleiders handvatten aanreiken voor bezinning op de vragen over huwelijk, seksualiteit en menselijke relaties.

In zijn openingswoord maakte Vergunst duidelijk dat voorgangers en kerkenraden er vaak mee worstelen om Bijbelse antwoorden te geven op de vraagstukken rondom huwelijk en samenwonen, die in de huidige tijd steeds complexer zijn geworden. Hij wees op de diepe kloof tussen de visie op het huwelijk zoals dat in de brieven van de apostel Paulus naar voren komt en de hedendaagse cultuur. Omdat in de huidige cultuur begrippen als onderwerping, gehoorzaamheid en toewijding nagenoeg verdwenen zijn, wordt het voor voorgangers en kerkenraden steeds moeilijker om vast te houden aan de Bijbelse visie op het huwelijk.

Moraal

In zijn lezing over ”Huwelijk en seksualiteit, de nood van dit moment” stelde ds. J. Belder uit Dordrecht dat de tegenstelling tussen het heidendom en het christendom vooral te merken valt in de opvatting over het huwelijk. Volgens de emeritus predikant zijn een lage seksuele moraal en het onderuithalen van het huwelijk typerend voor het heidendom. Het christendom daarentegen is onlosmakelijk verbonden met het hooghouden van het huwelijk en een hoogstaande seksuele moraal.

Ds. Belder schetste de ingrijpende gevolgen van de seksuele revolutie die sinds de jaren zestig van de vorige eeuw in de westerse cultuur plaatsvond. De predikant gaf voorbeelden van cultuur­uitingen waaruit blijkt dat ontrouw en vrije seks worden aangeprezen. Volgens ds. Belder spelen de media een voorname rol en zijn de ontwrichtende gevolgen van het „ik-tijdperk” merkbaar in de afname van duurzame relaties en de toename van eenzaamheid en onthechting.

In dat verband wees ds. Belder op de „verwoestende uitwerking” van pornoverslaving, waardoor veel huwelijken stukgaan. „Soms is de ontwrichting in een huwelijk zo groot dat je als voorganger niet meer kunt adviseren bij elkaar te blijven.”

Vechtscheidingen

Anderzijds wees de predikant op de desastreuze gevolgen van echtscheidingen voor kinderen. „Dat geldt in het bijzonder voor de vechtscheidingen waarbij je geneigd bent de kinderen als oorlogs­slachtoffers te beschouwen.”

Ondanks dat ambtsdragers de nood en ontwrichting van de eigen tijd moeten verstaan en onderkennen, blijft volgens ds. Belder de remedie: „Tegen de revolutie, het Evangelie.”

Tijdens de regionale studiedag werden verschillende workshops gehouden. Ds. R. W. van Mourik uit Elburg ging in op de proble­matiek rondom huwelijk en samenwonen. Hij zette een aantal motieven en argumenten voor samenwonen op een rij. Uit de bespreking bleek dat de deel­nemers aan de workshop –voor het merendeel kerkenraads­leden– vragen rond huwelijk en samenwonen lastig vinden. In sommige gemeenten is het beleid vastgesteld dat stellen die eerst samenwoonden niet mogen rekenen op een kerkelijke bevestiging van hun huwelijk.

Iemand die moeite had met deze regel, wees op een „inconsequentie”: zou dat beleid dan ook niet moeten gelden voor die bruids­paren die gemeenschap hadden voor hun huwelijk? Uit enquêtes blijkt namelijk dat veel stellen seksuele omgang hadden voordat ze in het huwelijk traden. „Durven wij als ambtsdragers deze vragen nog wel te stellen?”