„Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel; het oude is voorbijgegaan, zie, het is alles nieuw geworden.”

Velen denken al nieuwe schepselen te zijn omdat ze leven onder de bediening van het Nieuwe Testament. Maar evenals degenen die onder het oude verbond naar de Joodse wijze leefden en geen recht hadden om te denken dat ze een besneden hart hadden, zo geeft onder het nieuwe verbond een uitwendig godsdienstig leven iemand ook niet het recht om te denken dat hij een nieuw schepsel is.

Anderen willen van zo’n vernieuwing niet graag horen. Waar komt dat vandaan? Omdat zij niet vernieuwd zijn en dat ook niet graag willen worden. En ook omdat ze hun oude leven al te liefhebben.

Men vindt ook anderen, die denken al nieuwe schepselen te zijn omdat ze weleens ontroerd zijn geweest of omdat ze van veel zonden afstand hebben gedaan en vele goede dingen betrachten. Maar helaas is dit toch geen vernieuwing door de Geest.

Is die droefheid naar God er wel geweest en heeft dat uitgewerkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid? Is die verandering van daden wel voortgekomen uit een hartelijke vernieuwing? Want alle verandering is nog geen vernieuwing door de Geest.

Dionysius Bouwman, ziekenbezoeker te IJsselstein (”De werkzaamheden van Gods gunstgenoten”, 1728)