„Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel; het oude is voorbijgegaan, zie, het is alles nieuw geworden.”

Het vlees strijdt nog wel tegen de Geest (Galaten 5:17). De zonden omringen hen nog licht (Hebreeën 12:1). Nog dagelijks struikelen ze in veel dingen (Jakobus 2:2). Niemand kan zeggen dat hij geen zonden heeft (1 Johannes 1:8).

Hoe kan Paulus dan zeggen: Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel? Wij moeten hierover aanmerken dat in de wedergeboorte de hele mens wordt vernieuwd, zodat er niets in de mens is, of hij is deze vernieuwing deelachtig. Maar niet zo dat deze eerste vernieuwing volmaakt is in trappen. Evenals een dode die opgewekt werd. Hij was geheel levend geworden, hoewel hij nog met doodsdoeken was omwonden en enige overgebleven zwakheden had behouden. Zo kan dat ook van een wedergeborene gezegd worden: dat hij geheel nieuwgeboren is, al is hij tot de volle vernieuwing in de hoogste mate nog niet gekomen. In hen is het oude voorbijgegaan, en is alles nieuw geworden, zoals dat de keus van de ziel is geworden. Want God heeft hun gegeven een geheel nieuw hart en een nieuwe geest in hun binnenste. Hij heeft Zijn wet geschreven in de vlezen tafels van hun hart. Ze hebben de oude zonden geheel afgekeurd, zonder nog één daarvan te beminnen. Al Gods geboden hebben ze in alles voor recht gehouden, om ze alle te doen (Psalm 119:127).

Dionysius Bouwman, ziekenbezoeker te IJsselstein (”De werkzaamheden van Gods gunstgenoten”, 1728)