En na zondag moet Spanje leren hoe je een coalitieregering vormt, want niemand verwacht meer een absolute meerderheid, zoals de regeringspartij PP nu nog heeft.

De nieuwe partijen zouden ook profiteren van het gebrek aan charisma van de weinig spraakzame Rajoy, die erg impopulaire bezuinigingen heeft doorgevoerd. Hij heeft zijn land geleid tijdens de dramatische banken- en schuldencrisis en tijdens een periode van enorme werkloosheid en economische krimp. Tot overmaat van ramp leed het aanzien van instellingen als de monarchie en de rechterlijke macht grote schade door een reeks corruptieschandalen. Recent stemde een meerderheid in het Catalaanse regioparlement voor afscheiding van Spanje.

De liberale hervormingsgezinde partij Ciudadanos (Burgers) van de 36-jarige Albert Rivera en de links-radicale Podemos (We kunnen) van de 37-jarige Pablo Iglesias staan er dan ook goed voor in de peilingen. Ze zouden samen circa 40 procent van de stemmen in de wacht kunnen slepen.

Maar peilingen schrijven de zestigjarige Rajoy niet af. De economie groeit dit jaar met 3 procent en de werkloosheid daalt, zij het langzaam. Een groot aantal kiezers zouden in het herstel van de economie de hand van Rajoy zien. Ook de problemen met separatisten in Catalonië drijft kiezers in de armen van de ervaren man die al zo veel crises heeft overleefd: Rajoy. De PP zou ondanks alle ellende de grootste blijven met ergens tussen een kwart en een derde van de stemmen.

De PSOE zou geen garen spinnen bij de crises en zwak uit de stembusgang naar voren komen. Veel jonge tegenstanders van de PP hebben meer vertrouwen in Ciudadanos en Podemos dan in de socialisten die van 2004 tot eind 2011 regeerden.