Commentaar: Zoveelste discussie over wapenwetgeving VS
De wapenwetgeving in de Verenigde Staten moet radicaal op de schop. Niet alleen dient het verkrijgen van een vuurwapen te worden bemoeilijkt, ook het bestaande omvangrijke arsenaal moet worden uitgedund.
Het was deze week weer raak in Amerika. Letterlijk. Twee schutters doodden afgelopen woensdag veertien mensen in San Bernardino, Californië, en verwondden achttien personen. Het zette het debat over wapenbezit in de Verenigde Staten voor de zoveelste keer op de agenda. Maar vermoedelijk ook dit weer zonder resultaat.
Keer op keer sinds zijn aantreden als president moest president Obama zich uitspreken na een schietincident. En keer op keer benadrukte het Amerikaanse staatshoofd dat de wapenwetgeving in de Verenigde Staten moet worden aangescherpt.
Tot nu toe tevergeefs. Want de wapenlobby is al decennialang dermate sterk dat een reductie van de hoeveelheid schiettuig er bepaald niet in zit. Naar schatting zijn er in de VS momenteel zo’n 300 miljoen vuurwapens in omloop – gemiddeld genoeg voor één per hoofd van de bevolking.
Bovendien is het grondwettelijk recht op het bezit van een vuurwapen diep verankerd in het Amerikaanse systeem. Sinds de dagen van het wilde westen is er wat dat betreft niet zo bar veel veranderd.
Intussen heeft zich inmiddels wel het zoveelste schietincident voorgedaan. Er is becijferd dat in de periode tussen 1968 en heden meer doden door binnenlands vuurwapengeweld zijn gevallen (1,4 miljoen) dan door alle oorlogen die Amerika in die jaren heeft uitgevochten.
Voorbeelden van andere landen waar (veel) striktere wapenwetten van kracht zijn laten zien dat er wel degelijk een verband is tussen regelgeving en het aantal schietincidenten. Om bij de Angelsaksische landen te blijven: in Groot-Brittannië en Australië ligt het aantal doden door vuurwapengebruik circa dertig keer lager dan in de Verenigde Staten.
Voorstanders van vuurwapenbezit voeren aan dat de regels voor het verkrijgen van een wapenvergunning in de Verenigde Staten net zo strikt zijn als in andere westerse landen. En het gros van de jaarlijkse schietincidenten wordt gepleegd met vuurwapens die illegaal vanuit andere Amerikaanse staten zijn binnengekomen.
Dat mag zo zijn. Maar feit blijft wel dat vuurwapens hoe dan ook in ruime mate in de Verenigde Staten voorhanden zijn. Zo ruim, dat het zelfs voorkomt dat kleuters met een achteloos achtergelaten pistool hun broertje of zusje doodschieten. Dat mensen vol trots een wapenkast laten zien waarin zich een arsenaal bevindt waarvoor een gemiddeld leger zich niet zou schamen.
En daarom moet het roer in de Verenigde Staten radiaal om. Niet alleen moeten de eisen om aan een wapen te komen worden aangescherpt, maar ook zal de bizarre hoeveelheid vuurwapens die in omloop is moeten worden aangepakt.
Zolang er echter langs Amerikaanse snelwegen nog borden staan met het opschrift ”Gun fair, next turn” (Wapenmarkt, volgende afslag), lijkt dat helaas vooralsnog een illusie.
