Open Doors-dag: oproep om wakker én nuchter te blijven (fotoserie en video)
Christenen moeten waakzaam zijn, maar ook nuchter. Die boodschap gaf ds. Ron van der Spoel zaterdag mee aan de meer dan 10.000 bezoekers van de jaarlijkse Open Doors-dag in Utrecht. „Een groot deel van het lichaam van Christus wordt vervolgd om het geloof”, stelde de predikant. „De omstandigheden zijn donker, maar als je je concentreert op Jezus wordt je gedragen door God die nooit loslaat wat Zijn Hand begon.”
Tijdens de Open Doors-dag in de Jaarbeurs in Utrecht werd stilgestaan bij het 60-jarig bestaan van de organisatie. Er waren 13.500 bezoekers, waaronder ongeveer 2500 kinderen en jongeren. „Zoveel mensen zijn er niet eerder samengekomen op de Open Doors-dag”, concludeerde directeur Ruud Kraan.
In het ochtendprogramma werd teruggeblikt op het verleden van de organisatie. Het werk van Open Doors begon in 1955, toen oprichter Anne van der Bijl, in het buitenland bekend als ‘brother Andrew’, Bijbels smokkelde naar Oost-Europa. Later verlegde hij zijn werkterrein naar onder meer China, waar christenen nog zwaarder verdrukt werden.
De 87-jarige Van der Bijl stelde, verwijzend naar het dagthema ”Wees wakker”, dat het centrum van het werk van Open Doors nog steeds Openbaring 3 vers 2 is: „Wees waakzaam en versterk het overige dat dreigt te sterven”. Christenen in Nederland moeten zich niet overmatig bezorgd maken, aldus Van der Bijl. Over de aanslagen in Parijs: „Zouden we door angst gegrepen worden, dan zaten we hier niet.”
Van der Bijl voorzag al in 1972, bijna twintig jaar voor de ineenstorting van de Sovjet-Unie, dat christenvervolging in moslimlanden de plaats in zou nemen van verdrukking onder communistische regimes. „De boodschap blijft echter hetzelfde: richt je ogen op Jezus. Dit is de tijd om in actie te komen.”
Dat ‘in actie komen’, kan volgens Van der Bijl door „als kerk te buigen voor het Woord. Besef: dit Woord kan alleen tot me spreken als ik me laat leiden door Gods Geest. Dan zullen we ook ontdekken dat het niet helpt om de ISIS-stellingen te bombarderen als we niet ook deze strijders lief hebben. Heb de moslims lief, wees bereid desnoods uw leven te geven.”
Ds. Van der Spoel, adjunct-directeur kerk en theologie bij Open Doors, mediteerde over 1 Petrus 5 vanaf vers 8. „Van premier Rutte kregen Nederlanders na de aanslagen in Parijs het advies: Let een beetje op, maar ga gewoon door met je leven. Dat klinkt oppervlakkig. Maar Petrus zegt min of meer hetzelfde. Wees waakzaam én nuchter.”
Heel de wereld ligt in het duister, aldus ds. Van der Spoel. „De duisternis die we zien is van de Satan: Bij ISIS kijk je de duivel in het gezicht, als je zoveel haat, gebrokenheid, verkrachting ziet. Daarom: besef dat er niet zomaar een strijd gaande is tussen groeperingen en overheden. Er achter zitten machten en krachten. De duivel gaat rond als een brullende leeuw. Het gevolg: een groot deel van het lichaam van Christus wordt vervolgd om het geloof.”
In Nederland is geen vervolging, aldus Van der Spoel. Wel verkilt de liefde van velen en is er minder begrip voor gelovigen. „Bij het woord „nuchterheid” in de grondtekst van 1 Petrus 5 staat eigenlijk: doorzie de situatie. Er zit een werkelijkheid achter wat we kunnen zien.” Kortgeleden hoorde hij in Noord-Irak van ISIS-commandanten die christen zijn geworden. „Als je met de ogen van het geloof kijkt op wat er gebeurt, dan zie je dat God dwars door het duister heen Zijn plan trekt. Hart voor hart, leven voor leven, „niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest zal het gebeuren”.”
De Amerikaans-Russische christen Jozef Bondarenko vertelde over de bijna tien jaar waarin hij in de Sovjet-Unie gevangen zat om zijn geloof. „Vandaag sta ik voor u als een getuige van de kracht van God en van wat Hij in mijn leven deed.” Agenten van de veiligheidsdienst KGB garandeerden Bondarenko dat hij nooit levend uit de gevangenis zou komen. In een strafkamp werd hij eens bijna doodgeschopt. Na de val van het communisme kwamen er echter zelfs gevangenbewaarders tot het geloof. „Een aantal van hen heb ik mogen dopen.”
Bondarenko drukte „vaders en moeders” op het hart om „kinderen opvoeden in het dienen van God. Leer hen om Hem te vrezen en te gehoorzamen.” Ook moeten christenen hun stem verheffen tegen vervolging. Bondarenko: „Dietrich Bonhoeffer zei: „Het zwijgen tegenover het kwaad, is kwaad in zichzelf.” Daarom moeten wij als christenen niet zwijgen. Sluit geen compromissen, maar wees trouw aan God en Zijn wil. Getuigen voor overheden, vraag met brieven en petities aandacht voor vervolgde christenen.”
Sun Hi, een Noord-Koreaanse christin die in China werkt onder vluchtelingen uit haar geboorteland, vertelde over haar werk en de risico’s die ze loopt. Noord-Koreaanse vluchtelingen zijn vaak geïndoctrineerd. Christenen, zo geloven ze, zijn spionnen die vluchtelingen willen doden. „God is de enige die deze ijskoude mensenharten kan laten smelten”, aldus Sun Hi. Tegelijkertijd zoeken veel vluchtelingen christenen op, omdat niemand anders naar hen omziet. „Vaak breng ik een hele week door met een of twee van deze mensen en ik probeer hen zoveel mogelijk te leren over de Bijbel.”
Het eerste Bijbelgedeelte dat de Noord-Koreaanse leest met haar landgenoten, is Genesis, hoofdstuk 1 tot en met 11. „Ik begin met Adam en Eva en de val van de mens. Dan gaan mensen bevatten hoe groot de kloof is tussen God en hen en dat ze Iemand nodig hebben om die kloof te overbruggen. Dan vertel ik hen over Jezus, die goed kan maken wat wij niet kunnen herstellen.” Ze ervaart hoe dat werk gezegend wordt. Tegelijkertijd ziet ze veel lijden. Vluchtelingen die terugkeren naar hun geboorteland, overleven dat niet altijd.
Eenmaal werd Sun Hi opgepakt door de Chinese politie, op het moment dat ze Bijbelstudie deed met een groepje vrouwen. Na een tijdje kwam ze vrij, maar acht vrouwen werden teruggestuurd naar Noord-Korea. „In de gevangenis bemoedigde de Heere met Psalm 23: De Heer is mijn herder, mij ontbreekt niets. God liet me weten dat dat niet alleen voor mij gold, maar ook voor al die andere vrouwen.”
Een voorganger uit Iran vertelde dat in zijn land na de Islamitische revolutie in 1979 geen kerken meer zijn geopend. Toch groeien de ondergrondse gemeenten. Nog niet zo lang geleden zat hij zelf in de gevangenis. Doordeweeks ervoer hij veel geestelijke strijd, „Maar op zondag was het rustig. Ik wist me gedragen door de gebeden wereldwijd.”
De Iraniër wees er op dat er nog zeker 90 christenen in Iran in de gevangenis zitten. Samenkomsten worden verstoord door de politie. Tegelijk ziet hij dat mensen tot verandering komen doordat in aanraking komen met het Evangelie. „God geeft het op ons hart gelegd om te bidden voor de toename van het christendom, we hopen dat 1 miljoen mensen wordt toegebracht. Samen met vrienden gaan we daarom bidden. Bidt u ook mee?”